“Enkel van jonge krokodillen maakt men sacochen”

Vandaag huldigt het Vlaams Parlement Herman De Croo (Open Vld) voor zijn 50-jarige parlementair mandaat. Naast de ongetwijfeld spitsvondige toespraak van het 81-jarige Orakel van Brakel zelf, staan een laudatio van parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) en minister-president Geert Bourgeois (N-VA) op het programma. Dat De Croo senior deze laatste ooit het boekje ‘Wat is humor?’ wilde bezorgen “omdat hij er veel uit zou kunnen leren” en Vlaams-nationalisten “een mentale handicap” toedichtte, vergeten we gemakshalve.

Het moet gezegd, Herman De Croo is een politiek fenomeen. Op 31 maart 1968 voor het eerst verkozen voor de Kamer op de toenmalige PVV-lijst. De vijf daaropvolgende decennia zou hij ook schepen en burgemeester in Brakel, Senator, Vlaams Parlementslid, partijvoorzitter, minister en Kamervoorzitter worden. Daarnaast mag de bezieler van het Brusselse Autoworld zich al twintig jaar lang minister van Staat noemen, en kreeg hij onderscheidingen in veertien landen, van Ridder-Grootkruis in de Orde van Oranje Nassau tot het Grootkruis van de Orde van de Azteekse Adelaar in Mexico. De blauwe godfather heeft ondertussen al een dertigtal kiescampagnes achter de rug. Zijn succesformule is al die tijd onveranderd gebleven. “Als je een zaal binnenkomt, wandel je eerst naar het midden van de linkergevel, dan naar het midden van de overkant, vervolgens naar het midden van de rechtergevel, en dan terug naar buiten. Op die manier heeft iedereen je in goed een half uur gezien”, verklapte De Croo ooit eens. En nog: “Veel mensen zijn niet geïnteresseerd in politiek, laat staan in een verkiezingsfolder. Vraag daarom altijd eerst vanwaar ze zijn, en vertel een anekdote over iets of iemand in hun woonplaats. Dat wekt sympathie en creëert een opening naar een gesprek. En op het einde smeken ze haast om je folder.”

Het is weinigen gegeven maar Herman De Croo heeft zijn naam ook geschonken aan een taalfenomeen: het decrooïsme, zeg maar een vorm van taalacrobatie waarbij kromtaal tot kunst wordt verheven. “Met een krant kun je zowel een minister als een vlieg doodslaan”; “Ik een oude krokodil? Enkel van jonge krokodillen maakt men sacochen”; “Wie boter op het hoofd heeft, moet niet in de zon gaan staan”; en “Als de kiezer dat wil, blijf ik Kamerlid tot aan mijn dood. Daarna verhuis ik naar de Senaat” zijn slechts enkele van de ruim duizend decrooïsmen.

Alle lof en eer ten spijt, breekt echtgenoot, vader van twee kinderen, volksmens en fervent zondagsruiter Herman De Croo vandaag geen record. Dat staat nog altijd op naam van socialist Camille Huysmans, de Bilzenaar die Antwerps burgemeester, minister en premier werd en vanaf 1910 maar liefst 55 jaar lang in het parlement zetelde. Maar records zijn er om gebroken te worden. Afspraak dus in 2023, samen met het sympathieke Orakel van Brakel.