SCHADUWPLOEG DRAAIT ZORGELOOS MEE

CLEMENT kan twee volwaardige elftallen opstellen

Nu de Genkse ziekenboeg grotendeels leeg is, zit Philippe Clement met een probleem. Zijn spelerskern is te ruim in verhouding tot het aantal wedstrijden. “Veel jongens verdienen op basis van wat ze op training tonen, meer speelkansen. Maar ik moet ze ontgoochelen”, maakte hij vorige week nog zijn beklag. Keerzijde van de medaille: hij heeft keuze zat. Alle posities zijn op z’n minst dubbel bezet. Een luxesituatie. Wij maakten even de oefening en kunnen enkel concluderen dat de weelde inderdaad groot is. De coach kan perfect een schaduwelftal tussen de lijnen brengen dat zorgeloos meedraait in de Jupiler Pro League.

Als basis nemen we het elftal waarmee Clement tegen Anderlecht aan de wedstrijd begon. Dat houdt meteen ook in dat we uitgaan van de volgende veldbezetting: 4-2-3-1. Dit is dus ons A-Team: Vukovic - Maehle, Aidoo, Colley, Nastic - Seck, Malinovskyi - Ndongala, Pozuelo, Trossard - Karelis. Welke zijn de alternatieven?

Doelmannen

Hier is de bezetting dunner dan elders op het veld. Een oordeel dat niet gebaseerd is op kwaliteit. Wel op ervaring, of juist het gebrek daaraan. De geroutineerde Danny Vukovic heeft concurrentie van twee jonge wolven. Nordin Jackers heeft momenteel zes wedstrijden in de Jupiler Pro League en één Europa Leagueduel op de teller. Concullega Gaetan Coucke moet zijn eerste speelminuten in de Jupiler Pro League nog vergaren. Maarten Vandevoordt, pas 16 geworden, is een aanstormend talent. Hij zit in de wachtkamer.

Defensie

Centraal zijn Aidoo en Colley incontournable. Maar hun doublures mogen er ook zijn. Jakub Brabec is Tsjechisch international, Sébastien Dewaest heeft zijn strepen ruimschoots verdiend. De 20-jarige Rubin Seigers is een wissel op de toekomst. Op de flanken heeft Clement ook voldoende opties. Rechts liggen Clinton Mata en Joakim Maehle in balans. Bojan Nastic, die op links concurreert met Jere Uronen, kan op rechts ook uit de voeten. De nummer drie als linksback, is de jonge Amine Khammas. Hij is tijdelijk naar de beloften verwezen om te ‘herbronnen’, maar heeft zeker potentieel. Dat etaleerde hij eerder dit seizoen.

Middenveld

Starten, doen we op de posities 6 en 8. Dit is het terrein van Ruslan Malinovskyi en Ibrahima Seck, die elkaar steeds beter aanvullen. Opvallend: de Oekraïner opereert tegenwoordig wat lager dan zijn Senegalese medemaat, die zich opwerpt als een box-to-boxspeler. Als Sander Berge en Bryan Heynen binnenkort opnieuw fit zijn, is deze zone erg sterk bezet. Temeer omdat Dries Wouters (die ook centraal achterin kan spelen) op de deur klopt. Rubin Seigers en Pierre-Désiré Zébli zijn jeugdige alternatieven. Op de 10 is Alejandro Pozuelo een certitude. Geen aangename vaststelling voor Siebe Schrijvers, wiens geduld serieus op de proef wordt gesteld. In de rangorde volgt verder Paolo Sabak, maar die moet vooral veel directer leren spelen. Zijn technische bagage is een gezonde basis. De vleugels dan. Met de herstelde Trossard en nieuwkomer Ndongala zit Genk daar opnieuw goed. Ook good old Thomas Buffel is door zijn ervaring een valabele optie. Edon Zhegrova toonde in de eerste seizoenshelft dat hij uit het goede hout is gesneden. Voor de Kosovaar wenkt de toekomst. Een speler die in één-tegen-éénsituaties dodelijk kan zijn, kan overal terecht. Benson Manuel worstelt nog met de stap naar de A-ploeg.

Voorhoede

Karelis en Samatta zijn twee verschillende types. De Griek is een killer in de zestien, de Tanzaniaan heeft zijn snelheid en loopvermogen als grote troeven. Zij gaan in de pikorde Marcus Ingvartsen tot nader order vooraf. De Deen, die in eigen land aan de lopende band scoorde, kent een sputterende start in de Luminus Arena. De duurste Genk-aankoop zal volgend seizoen moeten ontbolsteren. Last but not least is er nog Dante Vanzeir, die geduldig aan de weg timmert en door zijn explosiviteit en doelgerichtheid op termijn zeker zijn waarde zal bewijzen.