Statiegeld Joke
Door Indra Dewitte
We zijn het eens. En in Limburg zijn we het nog meer met elkaar eens dan in de rest van Vlaanderen. We hebben onze buik vol van die enorme berg zwerfafval. De beelden van de plastic soep in rivieren en zeeën, het nieuws dat er plasticpartikels in onze voedselketen zitten (denk aan de vergiftigde koeien) en gewoonweg die vuile straten om de hoek werken ons zo op de heupen dat we oplossingen willen. En dan liefst van het soort dat resultaat oplevert. Want draai en keer het hoe je wil, de afvalberg wordt groter. Ondanks een hele rits dure initiatieven om de burger te responsabiliseren, de uitbreiding van het systeem van blauwe zakken en allerlei prullen in de marge is er geen gram vuil minder. We zullen het hier dus nog eens zwart op wit schrijven: het.werkt.niet. Punt. En als er iets niet werkt en toch veel geld kost aan de maatschappij, dan moet je bijsturen. Zoeken naar een aanpak die wel effect heeft. Dat is gezond boerenverstand.
Het heeft meer dan tien jaar geduurd vooraleer dat collectieve bewustzijn er was. Dat komt deels uit onwetendheid, deels uit gemakzucht. Al dat plastic en die wegwerpverpakkingen zijn tenslotte uitermate makkelijk in een wereld waar elke seconde kostbaar is. Vuilnisemmer in en weg ermee. Gelukkig zien we vandaag een kentering. Ruim driekwart van de Limburgers blijkt voorstander van de invoering van statiegeld. De Statiegeldalliantie, die organisaties, bedrijven en lokale overheden verbindt, is bezig aan een onstuitbare opmars. De steden en gemeenten zijn het beu om telkens 103 miljoen euro op te hoesten voor het opruimen van zwerfvuil. Ondertussen tonen andere landen hoe het wel moet. In Duitsland recycleert men via het statiegeldsysteem 98 procent van de plastic flessen, in Noorwegen bewijst het bedrijf Infinitum dat de producenten een fantastische rol kunnen spelen en in Nederland hebben Lidl en Aldi een eigen rendabel systeem uitgedokterd. In ons land lijken de lobbygroepen en frisdrankgiganten een stevige(re) greep te hebben op het beleid. Toch zal het deze keer niet aan de bevoegde minister gelegen hebben. Vaak verguisd, maar in deze zaak een voortrekker, heeft Vlaams Milieuminister Joke Schauvliege (Cd&V) een ambitieus plan voor wegwerpverpakkingen op tafel gelegd. N-VA en Open Vld liggen nog dwars. Waarom is ons een raadsel. Dat de prijzen voor de consument zullen verhogen of dat buurtwinkels benadeeld zullen worden, zijn drogredenen. Er zijn voldoende voorbeelden die het tegendeel bewijzen. Schauvliege krijgt hier een unieke kans. Ze kan geschiedenis schrijven als de minister die het afvalprobleem echt heeft aangepakt. Joke, de Statiegeldminister. Zwerfvuil is tenslotte een prima verkiezingsthema. Het is iets waar mensen écht mee bezig zijn.
Schauvliege krijgt hier een unieke kans. Ze kan geschiedenis schrijven als de minister die het afvalprobleem echt heeft aangepakt