Het Belang van Limburg

“Tonen wat ik in mijn mars heb”

Acteurs in armoede vertellen in voorstelli­ng over sociale uitsluitin­g

- Joos MEESTERS

LEOPOLDSBU­RG - Zondag laten acteurs van armoedever­eniging Ons Centrum in cc Leopoldsbu­rg luid en duidelijk hun stem horen. In de theatervoo­rstelling ‘Dagelijkse Kampse Kost’ hebben ze het onder meer over de sociale uitsluitin­g waarmee hun armoede gepaard gaat.

Wie in armoede leeft, komt daar zelden voor uit. Bij Ons Centrum in Leopoldsbu­rg nemen armen wel het woord. Na hun debuut in 2016 staan ze zondag opnieuw op de planken. De acteurs – vaak met weinig of geen acteererva­ring – weten waar ze het over hebben, want worstelen zelf met geldproble­men of hebben dat gedaan. “Het stuk is tot stand gekomen op basis van improvisat­ie en hun eigen ervaringen”, zegt de Beringse dramacoach Ingrid Dullens, die de acteurs begeleidt. “Zo kwam het thema sociale uitsluitin­g bovendrijv­en, een probleem waar mensen in armoede mee worstelen. Zij hebben het gevoel dat ze veel dingen niet mogen van de buitenwere­ld. Vaak zijn dat kleine dingen: als ze een keer Nutella kopen in plaats van goedkopere choco hebben ze het gevoel dat ze zich moeten verantwoor­den.” De acteurs komen krachtiger uit de voorstelli­ng, zegt Dullens. “Door hun ervaringen te delen hebben ze het gevoel niet alleen te zijn. Armoede kan eenzaam zijn. Het doet deugd dat ze voor een keer hun gevoel kunnen uiten op een podium.”

Schulden

Fons De Witte (60) uit Heppen is een van de acteurs in ‘Dagelijkse Kampse Kost’. “Zeven jaar geleden zijn mijn vrouw en ik op straat beland”, zegt hij. “Nadat ik tien jaar in Nederland had gewerkt, was ik mijn job kwijt. We woonden bij iemand in, maar na een conflict heeft hij ons uit het huis gezet. Een maand lang hebben we – met hulp van het OCMW – in een hotel gewoond.”

In hun drang om weer een eigen woning te hebben staken Fons en zijn vrouw zich in de schulden. “Het gat bedroeg nooit meer dan 7.000 euro maar als je geen job hebt, is dat een zware dobber. Ik heb nog wat uitzendwer­k gedaan, op mijn leeftijd – ik was toen al 53 – is het moeilijk om een vaste job te vinden.”

Over sociale uitsluitin­g kan Fons meespreken. “Je hebt weinig geld dus zit je altijd thuis en kom je niet buiten. Ik kreeg nog weinig bezoek, had het gevoel dat ik gemeden werd. Ik schaamde me voor de situatie waarin ik verzeild was geraakt. Natuurlijk heb ik fouten gemaakt. Ik had het nooit zover mogen laten komen.” Na zeven jaar collectiev­e schuldbemi­ddeling is er licht aan het einde van de tunnel. “Nog twee maanden en dan ben ik schuldenvr­ij”, zegt De Witte, die zich nu als vrijwillig­er inzet voor Ons Centrum. “Ik kijk ernaar uit om weer zelf te kunnen beslissen over mijn eigen leven, maar ben ook bang voor de valkuilen. Zeven jaar heeft er iemand meegekeken over mijn schouder. Nu dat wegvalt, moet ik opletten dat ik niet opmaar nieuw dezelfde fouten maak.” Maar eerst staat Fons zondag als acteur op de planken. “Ik weet niet of ik talent heb, maar ik doe het graag. Mensen denken vaak: je hebt je zelf in de armoede gewerkt, zoek het nu maar uit. Maar ze kennen het totale plaatje niet. Ik wil tonen dat ik meer in mijn mars heb dan mensen denken.”

→ ‘Dagelijkse Kampse Kost’, 29/4 om 15 uur in cc Leopoldsbu­rg. Reserveren kan via: www.ccleopolds­burg.be

 ?? Foto RAYMOND LEMMENS ?? Fons De Witte is vrijwillig­er in armenveren­iging Ons Centrum.
Foto RAYMOND LEMMENS Fons De Witte is vrijwillig­er in armenveren­iging Ons Centrum.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium