Omegavrouwen en alfamannetjes
Het Vlaams Parlement leek woensdagmiddag wel de Romeinse Senaat. Niet dat er vanuit de statige koepelzaal aan de Leuvenseweg 86 een wereldrijk wordt gerund (al lijken sommigen dat soms wel te denken), wel omdat de parlementsleden hun beste Latijn bovenhaalden in een poging elkaar te overklassen.
Dat gegoochel met woorden had alles te maken met de discussie over de rol van Latijn en Grieks in het vernieuwde middelbaar onderwijs. Gisteren nog betoogden in Gent zo’n duizend scholieren voor het behoud van het Grieks, gesteund door strafpleiter Jef Vermassen. Ze vrezen dat door de steeds verder teruglopende aantallen leerlingen die voor Grieks kiezen, het vak op termijn zal verdwijnen. Nochtans wijst niets erop dat Latijn en Grieks snel ten grave zullen worden gedragen in het Vlaamse onderwijs. Onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) benadrukte dat gisteren opnieuw na een vraag van Koen Daniëls (N-VA, foto). Daniëls vindt dat er een valse tegenstelling wordt gecreëerd tussen de STEMrichtingen (techniek en wetenschap) en de talen, waartoe ook Latijn en Grieks behoren. Maar volgens Crevits is er helemaal geen tegenstelling. “Latijn en Grieks blijven en scholen kunnen die talen vrij programmeren, ook over richtingen heen. Dus ook in combinatie met STEM-vakken”, zo benadrukte de minister niet voor de eerste keer.
Is de discussie daarmee helemaal van de baan? Wellicht niet, want sinds N-VA de grootste regeringspartij is, wil ze in alle onderwijsdossiers telkens het laatste woord. Crevits stelde gisteren – helemaal in de geest van de discussie – vast dat veel vragen in het parlement door omegavrouwen en alfamannetjes worden gesteld. Een van die alfmannetjes is Daniëls, die als de schaduwminister van Onderwijs geen enkele kans voorbij laat gaan om de confrontatie met minister Crevits op te zoeken. Hoe ver hij daarvoor wil gaan, bleek drie weken geleden, toen hij zowat iedereen in het onderwijsveld schoffeerde door de inclusiestrategie van Crevits te beschrijven als een poging om “kinderen zonder armen en benen toch te leren zwemmen, ook al zegt iedereen dat het niet lukt”.
Het bewuste oppoken van de discussie over het Latijn en Grieks door N-VA gaat dan ook veel verder dan de bezorgdheid over de teloorgang van de klassieke talen, die een conservatieve partij eigen is. Het heeft veel weg van een bewuste strategie om onrust te blijven zaaien over de onderwijshervorming die N-VA zelf zo fors afzwakte dat het amper nog een hervorming is. Of zou de partij van de verandering in 2019 de post onderwijs dan toch zelf willen claimen?