Het ongenoegen bij N-VA
N-VA telde bij de verkiezingen in
2012 10 verkozenen. De partij haalde vanuit het niets ei zo na de meeste stemmen: amper twee minder dan winnaar sp.a. Maar
of dit succes nog geëvenaard wordt, is zeer de vraag nu twee belangrijke stemmenkanonnen, Hilaire Poels en Tijs Lemmens, uit
de partij zijn gestapt. Ook voorzitter Rosha Rosinska-Peeters diende haar ontslag in. Vanwaar dat ongenoegen? Een beschuldigende vinger gaat naar kopstuk Werner Janssen, ondertussen federaal parlementslid. Hij zou de partij te eigengereid leiden. Dat hij al na amper enkele weken met Poels in conflict geraakte, verbaasde niemand. Poels is nu eenmaal Poels. Hij heeft als zaakvoerder bewezen wat hij in zijn mars heeft en laat zich door niemand de les spellen, laat staan de kaas van het brood eten. Dat hij met die houding al voor de verkiezingen met Janssen in aanvaring kwam, lag voor de hand. Maar Poels is een stemmenkanon en Poels is een man die via zijn zaak, de Amerikaanse Stock, de vinger aan de pols houdt bij de man in de straat. En Poels brengt dat ongenoegen over op de gemeenteraad. Maand na maand hakt hij erop in. In Paal is hij immens populair. Ongetwijfeld een stemmenkanon. Maar vraag is: stapt Hilaire uit de politiek of sluit hij aan bij Voluit, de partij rond Bert Schoofs? Dan is er Tijs Lemmens. Zes jaar keihard gewerkt voor N-VA. Zich zes jaar getoond als een gedegen raadslid dat met kennis van zaken oppositie voerde en geapprecieerd werd voor zijn inzet. En nu, net voor de verkiezingen, stapt hij uit de partij? En voorzitter Gosha Rosinska-Peeters. Waarom deed ook zij onlangs de boeken dicht? Bij alle drie is Janssen de kop van jut. Voor de laatste twee is het ongenoegen duidelijk. In hun ogen verdienden zij een betere plaats op de N-VA-lijst, maar kregen zij die niet van Janssen. Gosha, die jarenlang als voorzitter actief was, werd verwezen naar de 14de plaats, onverkiesbaar zeg maar. En werkpaard Tijs? Hij kreeg plaats 4 maar voelde zich daardoor tekortgedaan. Voor hem kreeg Esmeralda Meyen, diensthoofd Toerisme Beringen, maar nieuw in de politiek, de derde plaats. En op de tweede plaats komt Jessie De Weyer, een jong en verdienstelijk raadslid maar een echte staat van dienst kan ze nog niet voorleggen.
Tijs Lemmens stapt uit ongenoegen over naar Voluit, de partij van Bert Schoofs die duidelijk afstand genomen heeft van Vlaams Belang. Hilaire Poels wil het (nog) niet gezegd hebben maar het zou ons verbazen als hij niet dezelfde weg opgaat. Gosha heeft ontslag genomen. En dan is er nog de verhuis van Ronny Carmans, zaakvoerder van het Groene Genoegen, een bekwaam raadslid dat verhuisde naar Tessenderlo en daar nu voorzitter is van N-VA. Ook hij haalde heel wat stemmen binnen. Of N-VA dat stemmenverlies kan opvangen? Dat Voluit en N-VA duidelijk in dezelfde vijver vissen, kan N-VA heel wat stemmen kosten. Eén troef heeft N-VA alvast: Francken, Jambon en De Wever lijken ook in Beringen heel populair te zijn.
Lees meer over de Limburgse politiek op www.hbvl.be/gemeenteraadsverkiezingen