Drie sporen

Maar het belevingspatroon van de man is een meerkleurig palet. Natuurlijk kunnen ook mannen opgaan in de geborgenheid van een liefdesrelatie. Een relatie die beperkt blijft tot het fysiekseksuele, laat de helft van de menselijke liefde-belevenisruimte onbenut. Seksualiteit is een deel van een geheel waar ook erotiek en liefde in verweven zijn. De mens is immers een driesporenwezen. Er is de concreet materiële wereld van de zintuigen, het verstand en het rationele denken. Het is de wereld van het eerste spoor die we kennen en begrijpen, en die zich buiten ons afspeelt. Het is de wereld waarin de man vooral actief is. Het tweede spoor omvat de innerlijke beleveniswereld van het gemoedsleven, emoties, intuïtie en de behoefte aan affectie en verbonden zijn. Dat is in belangrijke mate de leefwereld van de vrouw. Er is immers enerzijds de maandelijkse cyclus van ovulatie tot menstruatie; en die van bevruchting tot geboorte en anderzijds het affectief hechtingsproces met haar kind. Dat alles maakt dat de vrouw sterker verbonden is met haar lichaam en de natuur. Daarom is haar vrouwelijk in de wereld zijn vooral naar binnen gericht. Daarbij zijn toewijding, invoelingsvermogen, zorg en het naar de ander gericht zijn, kernwaarden. De gemeenschappelijke noemer voor al die waarden is ‘moederlijkheid’. Alleen al het geprogrammeerd zijn om moeder te kunnen worden, legt in de vrouw een bewogenheid die haar eigen belang overstijgt. Het derde spoor tenslotte, is de spirituele dimensie, die ons bevatten en leven overstijgt en betrekking heeft op de bron van leven en bestemming van mensen. Ze kan menselijk handelen dragen,