“Voorbije dagen huurhuis zelf gekuist”

Dag Jasper, als rijzende ster kreeg je de voorbije maanden aardig wat media-aandacht. Voorbije zondag was het bovendien raak. Je pakte jouw eerste profzege in Helchteren. Met welk gevoel verliet je België?

“Moe maar voldaan. Ik heb 3,5 uur vol meegekoerst in Helchteren. Dat bleek ook uit mijn waarden. Na afloop bleek dat ik had rondgereden met een gemiddelde hartslag van 172. Dat kruipt in de kleren. ’s Avonds kreeg ik dan ook mijn weerbots en kroop vroeg onder de lakens. Rust pakken voor de vlucht was de boodschap.”

Hoe verliep de oversteek dinsdag?

“Elf uur na opstijgen in Amsterdam stond ik in de aankomsthal van LAX. Ik arriveerde iets na de middag in L.A. en bleef wakker tot de avond om vervolgens een erg lange dut te doen. Dat lukte vrij aardig. De voorbije dagen ontwaakte ik nooit vroeger dan de klok van zessen. Een meevaller, ondanks negen uur tijdverschil.”

De benen al kunnen losschudden op de fiets?

“Hier in de buurt rondom Calabasas hebben we al trainingstochtjes van vijf uren gemaakt door de Westland Hills. Ploegmaats verbleven al een tijdje in een huis dat de ploeg voor ons huurt. Mikkel Bjerg (de Deense wereldkampioen tijdrijden bij de beloften, nvdr) en ik zijn bij hen ingetrokken. Alles verliep op zijn Amerikaans. Ik bedoel daarmee dat we zelfstandig moesten zijn, onze plan moesten trekken. Verwend werden we hier allerminst. Eten koken? Deden we zelf. Kuisen? Idem.”

De verwennerij komt misschien nog?

“Inderdaad. Vrijdag, na een autorit in een ruime van, namen we onze intrek in een gigantisch hotel dat de organisatie van de Tour of California voor alle renners en de omkadering heeft afgehuurd. Ik kan dus maar beter opletten dat ik Sagan niet van zijn sokken loop in de gangen van het hotel. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben (lacht). Natuurlijk is het spannend om te kunnen starten tussen mijn jeugdhelden. Maar toch, het zijn ook maar mensen, heb ik al gemerkt.”