Oververdiend maar niet smetteloos

Club Brugge de oververdiende landskampioen. Geen voetballiefhebber, die daar iets tegen in te brengen kan hebben. Heer en meester was blauw-zwart in de reguliere competitie, die hegemonie zorgde ervoor dat 12 op 27 in play-off 1 volstond voor een vijftiende landstitel. De tweede in drie seizoenen. Club plukt zo de vruchten van een sterk beleid, dat stabiliteit bracht en van de voetbalclub een sterk merk maakte. Met een grote en trouwe aanhang, die veel concurrenten jaloers maakt. Het Jan Breydelstadion is het enige van het land, dat altijd tot aan de nok gevuld is.

Het is een titel met een Limburgs randje. Hans Vanaken ontpopte zich tot strateeg en baken van rust. Jelle Vossen zat veel vaker dan hem lief was op de bank maar veerde in de slotweek net op tijd recht om met een assist en twee belangrijke goals zijn aandeel in de titel op te eisen.

Toch was dit vooral de titel van ex-STVV-coach Ivan

Leko. Kampioenenmaker op zijn veertigste, een terechte beloning voor een onderbouwde, rechtlijnige en gedurfde aanpak. Ondanks de loodzware erfenis van Michel Preud’homme.

Ondanks de immense druk na een start in mineur in de vorm van een dramatische

Europese campagne. Ondanks alles bleef Leko zijn offensieve ideeën trouw en legde hij zo de basis voor de oververdiende titel van het collectief.

Oververdiend maar jammer genoeg niet smetteloos. Dat kan voorzitter Bart Verhaeghe zichzelf aanwrijven. Ongehoord was zijn uithaal een week geleden na de thuisnederlaag tegen Anderlecht. Onvergeeflijk de insinuatie over een mogelijk complot tegen zijn club. Waardoor hij als ondervoorzitter van de Belgische voetbalbond zijn scheidsrechters frontaal aanviel en onder immense druk zette. Zodat de jeugdige Van Driessche ondanks een tip van de VAR de goal van de titel tot ieders verbazing toch goedkeurde?

Het is jammer dat Verhaeghe niet alleen het Belgisch voetbal maar ook zijn Club in een slecht daglicht stelt. Misschien kan hij in de leer gaan bij Standardspeler Sébastien Pocognoli. Die weigerde gisteren om de schuld in de schoenen van de scheidsrechters te schuiven. “Dat hebben we voor Nieuwjaar veel te vaak gedaan. Pas nadat we zijn beginnen zwijgen, zijn we beter gaan voetballen”, luidde het. Daarvoor doen wij ons petje af. Want wees eens eerlijk: wie maakte tijdens play-off 1 de meeste fouten? De refs? De VAR? Of klungelende verdedigers en missende spitsen? De vraag stellen, is ze beantwoorden. Wat niet wil zeggen dat de hele VAR-boel niet dringend aan een grondige evaluatie toe is.

zijn

tip