De maan is Waals

Elke dinsdag vertelt Bekende Waal en journalist over de grote en kleine politieke dingen bij onze zuiderburen

Christophe Deborsu

Als u onlangs in Wallonië kwam – en ik raad u aan om het zo vaak mogelijk te doen – hebt u het allicht opgemerkt: ook langs de Waalse snelwegen sneuvelen de bomen, een voor een. Veel massaler dan in Vlaanderen: binnenkort zullen alle (!) bosjes rond de autoroutes verdwenen zijn. Het landschap lijkt steeds meer op dat van de maan: desolaat, alsof een mysterieuze explosie alles heeft weggeblazen.

Nochtans lijden die bomen niet aan een zeldzame ziekte. En het heeft ook niets te maken met Theo Francken. De E313 in Ranst en de E40 Brussel-Kust zijn ontbost omdat transmigranten zich achter struiken verstoppen in de hoop aan boord van een vrachtwagen richting Engeland te kunnen kruipen. Niet zo in Wallonië dat niet aan het Kanaal grenst. Wat is dan de reden? Die bosjes langs de snelwegen zijn een Belgisch unicum. Ze bestaan – of beter: bestonden – aan elke kant van de taalgrens maar niet elders in Europa, in elk geval niet van zo’n omvang. Een professor agronomie aan de universiteit van Gembloers vertelde me dat een Belgische wet grondeigenaars verbiedt distels te laten groeien. Bomen zijn daar het beste antigif voor, vandaar. Maar na de overheveling van Openbare Werken naar de deelstaten in 1988, heeft Wallonië de snelwegbosjes niet onderhouden. Gevolg: wildgroei. Hoge bomen begonnen op de openbare weg te vallen, het werd gevaarlijk. De Waalse overheid nam daarom een radicale beslissing: alles laten wegkappen. Dat is veel goedkoper dan selectief te werk te gaan, met de hulp van wetenschappers en satellietbeelden. De privébedrijven die zich hiermee bezighouden betalen zichzelf terug door het hout in pellets om te vormen, ze moeten dus niet eens vergoed worden. Arm Wallonië…

Nu, de stronken blijven staan. De meeste bomen zullen in de toekomst dus opnieuw omhoog schieten. Gelukkig maar voor de omwonenden die er massaal over klagen dat ze nu niet meer van hun tuin kunnen genieten door het storende geluid van de wagens. En dan heb ik het nog niet eens over de psychologische kant: Marc Dufrêne, ook professor in Gembloers, verzekert dat groen in de openbare ruimte de mentale gezondheid bevordert en ervoor zorgt dat men langer leeft. Hoe dan ook, de Waalse administratie belooft dat ze deze keer de bomen onder controle zal houden, zodat een nieuw slagveld uitblijft. Ondertussen zijn de Waalse snelwegen gespreksonderwerp nummer één in het zuiden van het land. Nogmaals, als u ter plaatse wil komen kijken bent u meer dan welkom. Trek bijvoorbeeld eens naar Jambes bij Namen, voor de Corso Fleuri, de traditionele bloemenstoet van het Pinksterweekend. Wat die bloemen betreft, geen zaag in zicht.