“Altijd gezorgd voor anderen”

In het Salvatorrusthuis heeft Lutgarde Frisson haar 100ste verjaardag gevierd. Veel volk was er niet, want kinderen en kleinkinderen heeft Lutgarde niet. Desondanks heeft ze in haar leven heel veel voor anderen gezorgd, onder andere voor haar moeder en voor de drie kinderen van haar oudste broer.

De eeuwelinge komt uit een eenvoudig gezin. Vader was bakker-patissier in Sint-Truiden en werd daar later koster van de Onze-Lieve-Vrouwekerk, moeder was huisvrouw. Het gezin Frisson kreeg eerst twee zonen en dan een dochtertje, Lutgarde. “Maar dat stierf op erg jonge leeftijd en toen er enkele jaren later opnieuw een dochter werd geboren, kreeg die dezelfde naam”, vertelt neef Roland, die zich al heel wat jaren over zijn tante ontfermt. Lutgarde is na de lagere school thuis gebleven om voor haar zieke moeder te zorgen. Niet veel later kreeg de vrouw van haar oudste broer Toon, die in Antwerpen woonde, gezondheidsproblemen en toen is Lut naar Antwerpen verhuisd om voor de drie kinderen van haar broer te zorgen. Uiteraard nam Lut haar moeder daar mee naartoe. Na haar huwelijk in 1956 met graficus Jos Meuwis verhuisde het jonge gezin naar Schaarbeek, omdat manlief daar werkte. Drie keer raden wie er mee verhuisde! Toen Jos later werk vond bij drukker Roosen in Hasselt, verhuisde moeder gewoon weer mee en zo is Lut tot voorbij haar 50ste altijd voor haar moeder blijven zorgen. “Haar grootste geneugten waren stoffen weven met haar weefgetouw en met haar man naar Zwitserland reizen om te gaan wandelen”, weet Roland. “Na de dood van haar man op de laatste dag van de 20ste eeuw heeft tante nog een tijd alleen gewoond, tot ze zes jaar geleden in het rusthuis is beland. Ze is hier altijd heel content geweest, net als op alle andere plaatsen waar ze gewoond heeft. Ik denk dat die mentaliteit haar volledig typeert.” (raru)