Gebakken lucht
Onze Wetstraatjournalist houdt ogen en oren voor u open in Brussel
Liliana Casagrande
“Dit land is geen voorbeeldland qua langetermijnvisie. Er is heel veel gebakken lucht.” Dat is wat N-VA-voorzitter Bart De Wever vindt over het klimaatbeleid in het land waarin zijn partij mee bestuurt. Bovendien gelooft hij niet dat de kernuitstap in 2025 haalbaar is. Je zou hierover dan een tsunami aan vragen verwachten in de Kamer. Maar nee. Geen enkele.
Oppositiepartijen sp.a en Groen zwegen. Bewust, zo was de uitleg. Ze gaan niet meer reageren op elke val die de N-VA spant. “Want dan gaat het daar weer dagen over”, klinkt het. Ook CD&V - die zo’n kans om N-VA te jennen nooit laat liggen - hield haar mond. Omdat de premier er toch niet was, was de uitleg.
Eigenlijk betekent dit dat alleen premier Michel Bart De Wever nog van repliek kan dienen. Een antwoord van de minister van Energie is blijkbaar niet genoeg. Het klopt wel dat de premier al een paar keer heeft moeten herhalen dat de regering vasthoudt aan de kernuitstap van 2025. Telkens nadat de N-VA hier al allerlei mist over had gespuid. Over de kernuitstap is er trouwens al lang een wet, de N-VA is groot, maar toch niet groot genoeg om die te herschrijven. Daar vinden ze geen medestanders voor, niet bij de meerderheid, niet bij de oppositie. Twijfelen aan de kernuitstap heeft gigantische gevolgen, want dat betekent dat de druk om in te zetten op alternatieven, smelt als sneeuw voor de zon en uiteindelijk die kerncentrales gewoon zullen blijven draaien. Een perfecte selffulfilling prophecy.
Dus had ook iedereen in de Kamer het hier over. In alle hoeken en kanten, behalve in het halfrond. Ook aan politieke reacties geen gebrek. Wouter Beke, Gwendolyn Rutten, Bart Tommelein, ze waren allemaal snel in het terechtwijzen van De Wever, maar dan liefst alleen voor de camera’s.
CD&V had nochtans plannen om die vraag wel te stellen in het parlement, zo horen we van anderen die het ook niet gedaan hebben. Maar op het moment dat ze - vraag in de hand - stonden aan te schuiven voor de officiële indiening, hebben ze toch maar voor ‘pensioenen’ en ‘Gaza’ gekozen. Dezelfde onderwerpen als bijna alle andere partijen. Voor wie het vergeten is: De Wever is ook Kamerlid. Tijdens het debat in de plenaire zie je hem bijna nooit. Toch niet in levenden lijve. Bewust, zegt hij, want hij kan zich als partijvoorzitter moeilijk mengen in het debat. Maar ook als hij er niet is, is hij er toch. En ook als iedereen hem doodzwijgt, gaat het debat toch over hem. Als de Kamer straks niet meer relevant is, dan hebben de parlementsleden dat ook aan zichzelf te danken. En als ze geen zin hebben in een debat over zo’n belangrijke omslag in onze samenleving, tja, dan kunnen ze misschien beter met pensioen.