“ZONDAG DIE NUL UITWISSEN”

Quizvraag: tegen welke eersteklassers kon Ally Samatta sinds zijn komst naar Genk nog niet scoren? Antwoord: Moeskroen en... Anderlecht. Toch zien ‘Les Hurlus’ hem liever niet komen. Drie assists in onderlinge duels met de Henegouwers is ook niet mis. Blijft dus één blanco blad: dat met een paars-witte kleur. Het moment lijkt gunstig om ook op die pagina dit weekend iets in te vullen. Samatta heeft de smaak te pakken. “Ik heb er lang op moeten wachten”, aldus de 25-jarige Tanzaniaan. “Maar eindelijk vallen de goals weer. Drie in twee wedstrijden. Dat smaakt naar nog. Hopelijk kan ik zondag die nul uitwissen.”

“De belangrijkste match van het seizoen.” Zo omschrijft de Genkse schutter de trip naar het Astridpark. Niet ten onrechte. Een rechtstreeks Europees ticket of niks, nada, niente. Het kan nog alle kanten uit voor de Genkies. Ofwel eindigt het seizoen zondag ofwel wordt er nog een week aan vastgeplakt. Met als apotheose een barragematch tegen de winnaar van play-off 2.

“Voor mij geen probleem, die bijkomende week”, haalt Samatta de schouders op. “Ik heb nog geen vakantie of vlucht naar huis geboekt. Het enige wat nu telt, is dat we volgend seizoen Europees spelen. Liefst via de vierde plaats. Maar als het moet via plaats vijf en een testwedstrijd. Positief is dat het systeem van dat duel met de winnaar van play-off 2 is aangepast. Eén thuiswedstrijd voor eigen publiek in plaats van heen en

terug, dat mag niet misgaan.”

Gent bevrijding

Het zou alsnog een kleine troost zijn voor Samatta na een moeilijk seizoen. In oktober viel hij uit met een knieletsel. Het begin van een lange calvarie- tocht.

“De eerste aanslepende blessure uit mijn carrière”, zucht Ally. “Een nieuwe ervaring maar geen meevaller. Ik was nooit ongerust, ik wist dat ik zou terugkomen. Maar dat het zo lang zou duren? Neen. Kort na de winterstop was ik alweer inzetbaar. Ik dacht dat het ergste achter de rug was. Viel dat even tegen. Ik voelde me goed, ik wilde me tonen. Maar het wilde niet lukken. Ik had gewoon geen matchritme. Ik nam die zorgen mee naar huis. Ik piekerde me suf, wilde absoluut dit seizoen nog eens scoren. Op de valreep lukte het. Na dat doelpunt tegen Gent viel er een zware last van mijn schouders. Dat herwonnen vertrouwen nam ik mee naar de match tegen Charleroi. Met goed gevolg. Weer twee goals. Hopelijk kan ik die lijn nu doortrekken.”

Wel goeie spitsen

Tot overmaat van ramp voor Genk viel ook Nikos Karelis stil en kon Marcus Ingvartsen zich in zijn debuutseizoen niet doorzetten. Hier en daar werd al geopperd dat Genk op zoek moest naar nieuwe spitsen.

“Die kritiek is aan mij voorbijgegaan”, aldus Samatta. “Ik ben er nog steeds van overtuigd dat Genk goeie spitsen heeft. Ik probeer ook in de mate van het mogelijke mijn maatjes Karelis en Ingvartsen te steunen. Maar je hebt zo van die periodes dat niks wil lukken. Jammer. Want mits een beetje meer efficiëntie hadden we tweede of derde kunnen staan.” Ten laatste eind volgende week mag de riem er even af. Tijd voor een welverdiende vakantie. “In principe ga ik die in Dar Es Salaam doorbrengen”, kan Samatta bijna niet wachten. “Bij mijn vader, mijn broers en mijn zusje.”

Of ze hem nadien nog zullen terugzien in Genk? Vader Samatta gaf een maand geleden in een interview op een Tanzaniaanse sportwebsite mee dat er interesse is vanuit Engeland, Spanje en Frankrijk. Manchester United is trouwens zijn dream team.

“Van dat interview weet ik niks”, kijkt Samatta verbaasd. “Het zou me verbazen als hij dat gezegd heeft. Maar het klopt wel dat we thuis fan waren van Manchester United. Matchen in de Premier League werden druk bekeken. Jaren geleden was mijn pa trouwens een groot bewonderaar van Pele. Maar goed, wat mijn toekomst betreft, kan ik momenteel niet veel zeggen. Ik lig nog tot 2020 onder contract. Ik ga ervan uit dat ik dat uitdoe.”

België in halve finales

Pech voor Samatta is wel dat een groot tornooi als het wereldkampioenschap wellicht nooit voor hem zal zijn weggelegd. Ook in Rusland ontbreekt Tanzania. Maar dat zal hem er niet van weerhouden om het tornooi met argusogen te volgen.

“Zeker de wedstrijden van Australië dragen mijn aandacht weg. Ik wil weten hoe het Vukovic daar vergaat. De grote favorieten voor mij zijn Duitsland, Spanje en Brazilië. Maar ook België gaat ver geraken. Tot de halve finales.”

Ik heb nog geen vakantie of vlucht naar huis geboekt. Het enige wat nu telt, is dat we volgend seizoen Europees spelen. Als het moet via plaats vijf en een testwedstrijd

Ally SAMATTA