“Hier willen we nooit meer wonen”
Siebe (10) al uit ziekenhuis nadat hooiwagen maandag huis ramde in Schaffen
Sandy Dekoning en David De Keyser zijn nog altijd zwaar aangeslagen na het onwaarschijnlijke incident van maandagmiddag. Een losgeslagen hooiwagen ramde toen hun huis aan de Zelemseweg in Schaffen bij Diest. Hun drie kinderen raakten gewond, maar er waren vooral zorgen om de tienjarige Siebe. “Hij heeft met acht hechtingen in het achterhoofd het ziekenhuis intussen mogen verlaten en alles komt wel goed. Een expert moet nog uitmaken of de woning moet worden gesloopt. Maar we weten nu al zeker dat we daar nooit meer willen wonen.”
De kranige Siebe zag er gisteren nog bleekjes en moe uit, maar hij stelt het alles in acht genomen best goed. “David heeft de drie kinderen van onder het puin gesleurd”, zegt mama Sandy nog zwaar onder de indruk. “Een neefje raakte op eigen kracht buiten, hij zat op dat moment in de speelkamer. Het ongeval laat diepe sporen na. Slachtofferhulp zal de kinderen en ons begeleiden. Siebe liep een hoofdwonde op en zijn T-shirt zat helemaal onder het bloed. In Leuven werd die wonde met acht nietjes gehecht. Hij had pijn in zijn borst, buik, bekken en in zijn rechterbeen zaten glasscherven. Een spoedarts heeft Siebe verteld dat hij veel geluk heeft gehad. Hij heeft vandaag (gisteren, nvdr.) het ziekenhuis mogen verlaten.”
Even geen school
Daarna heeft Siebe zijn schoolvriendjes van het vierde leerjaar en juf Sofie van de Gemeentelijke Basisschool Schaffen 5 minuutjes bezocht. “Want die waren natuurlijk ook erg ongerust”, vervolgt Sandy. “Siebe en zijn tweelingzus Femke gaan voorlopig nog niet terug naar school, net als de oudste broer Kobe die in de Middenschool Prins van Oranje zit.” De familie voelt zich niet meer veilig in het huis aan de Zelemseweg. “We willen daar niet meer terug gaan wonen. Mijn beste vriendin, die elke dag een tas koffie kwam drinken, liet ook al weten dat ze ons daar nooit meer komt bezoeken. De linkerhoek van de voorgevel is ook nog ingestort en het hele huis kraakt. De brandweer wil voorlopig niet stutten, omdat dat te gevaarlijk is. Het is dus wachten op wat een stedenbouwkundig expert zal beslissen”, vertelt mama Sandy.
Niet meer veilig
Volgens een verpleger vertelt Siebe best veel over het ongeval. “Dat doe ik zeker, want ik heb het overleefd en niet veel mensen kunnen dat zeggen. Ik dacht dat ik doodging toen ik in de ziekenwagen lag. Papa hield me wakker door de hele tijd tegen me te praten. Maar ik voel me niet meer veilig in dat huis in die bocht. Zaterdag hebben mijn zus Femke en ik daar samen met de familie nog onze verjaardag gevierd en twee dagen later stort onze woning in. Ik vind het vooral jammer dat onze iPads en spelconsoles onder het puin liggen. We kunnen zelfs niet meer aan onze gezelschapsspelen”, aldus Siebe. Papa David is wel resoluut dat ze toch positief willen blijven: “Het belangrijkste is dat we nog allemaal leven. Onze kinderen zijn niet vervangbaar en die materiële schade is niet belangrijk. Kobe heeft ook nog verzorging nodig, want er belandde een balk op zijn rug. Femke kreeg heel wat glasscherven in haar benen. En wat er met onze vijfjarige pikzwarte kater Casper is gebeurd, weten we niet. Misschien ligt hij onder het puin, misschien is hij weggelopen. Wie hem gezien heeft, mag ons natuurlijk altijd contacteren. Siebe wil zo snel mogelijk een ander huis en de kinderen zullen mee mogen kiezen. We willen elders in Schaffen gaan wonen, zodat de jongste twee hier nog naar school kunnen gaan.”
Ik dacht dat ik doodging toen ik in de ziekenwagen lag. Papa hield me wakker door de hele tijd tegen me te praten Siebe DE KEYSER