Gebakken lucht
Wat was Geert Bourgeois (N-VA) gisteren snel weg uit het Vlaamse halfrond. Terwijl hij even tevoren nog gezellig samen aan het spreekgestoelte stond met zijn partijgenoot Philippe Muyters, was er tijdens de discussie over het Energiepact plots geen spoor meer van de minister-president. Een strategische verdwijntruc, want zo kreeg energieminister Bart Tommelein (Open Vld) als enige de taak de terechte vragen van de oppositie te trotseren. De aanwezigheid van minister-president Bourgeois zou nochtans geen overbodige luxe zijn geweest, want net als over het statiegeld is er binnen zijn regering nu ook openlijke onenigheid over de zogenaamde ‘Interfederale Energiestrategie’. Eind maart werd dat Energiepact na lang onderhandelen goedgekeurd, met als belangrijkste belofte de handhaving van de kernuitstap in 2025.
Maar vorige week was daar plots de niet mis te verstane boodschap van N-VA-voorzitter Bart De Wever die onomwonden zei dat hij niet gelooft in de kernuitstap in 2025. “Gebakken lucht”, noemde
De Wever het federale en Vlaamse energiebeleid. Bourgeois deed daar nog een schepje bovenop door te verklaren dat de
Vlaamse regering het
Energiepact nooit heeft ondertekend, maar het “enkel heeft verwelkomd als ambitienota”.
Zo regeert andermaal de twijfel over het o zo belangrijke energiebeleid. Want wat is het nu? Steunt de Vlaamse regering de transitie naar groenere energie of niet? En zal Vlaanderen er alles aan doen om een kernuitstap in 2025 mogelijk te maken? Minister Tommelein, die zelf ook erg goed beseft dat 2025 er snel aankomt, reageerde gisteren erg gedecideerd. Hij zwaaide in het halfrond met de ondertekende beslissing van de Vlaamse regering van 30 maart. “We gaan het Energiepact nu omzetten in een Vlaams plan, ook al heb ik begrepen dat sommigen last hebben met een langetermijnvisie”, beet Tommelein de N-VA toe. Die reageerde via parlementslid Andries Gryffroy dat de regering het Energiepact enkel zal tekenen als aan alle voorwaarden – zoals de bevoorradingszekerheid – is voldaan. Alleen dan kunnen voor N-VA de kerncentrales in 2025 dicht.
Zo blijft het Energiepact een beslissing om niet te beslissen. En zo kan de N-VA ook de komende jaren twijfel blijven zaaien. Niet omdat ze zelf twijfelt, wel omdat ze gewoonweg niet gelooft dat een kernuitstap in 2025 mogelijk is. We kunnen er dus gif op innemen dat deze hele discussie na de vorming van de nieuwe regeringen in 2019 opnieuw op de agenda zal komen. Een zekerheid is er: tegen dan is er opnieuw een jaar verloren en zal de kernuitstap verder weg zijn dan hij nu al is. Tenzij dat natuurlijk de bedoeling is.