“Dit is geen verloren seizoen”
Zondag aan de aftrap? SANDER BERGE zegt niet neen
Veel spelers slepen zich naar het einde van een lang seizoen. Niet zo Sander Berge. Voor de 20-jarige Noor, pas terug na zeven maanden op non-actief, is elke speelminuut een ritje op de kermis. “Nu pas besef ik echt dat voetbal mijn hele leven is.”
Vorig weekend, op Anderlecht, mocht hij van Philippe Clement zijn comeback maken. Dertig minuten. Of er dat zondag tegen Zulte Waregem 90 worden? “Dat zullen we wel zien. De medische staf volgt mijn terugkeer op de voet op en we willen natuurlijk ook geen stappen overslaan”, aldus Berge. “Ik voel me alvast honderd procent fit en ben dolblij dat ik nog een rol kan spelen in onze race naar Europees voetbal.”
Zeven maanden out met een spierscheur. Je geduld werd serieus op de proef gesteld.
Berge: “Toch beschouw ik dit niet als een verloren seizoen. Soms leer je meer door een blessure dan door te spelen. Ik focus nu veel meer op fit blijven. Nieuwe blessures voorkomen, je goed opwarmen, het herstel na een wedstrijd, ik houd veel meer rekening met details. Ook mentaal ben ik gegroeid. Dag in dag uit in de fitness bezig zijn, een pretje is dat niet. Maar je moet door. In die optiek was het een leerrijke ervaring.”
Net als Trossard ging je naar Spanje, naar de wereldvermaarde professor Cugat.
“Juist. De man zelf heb ik niet gesproken. Maar ik ben wel daar geweest voor een second opinion. Hun expertise werd naast die van de medische staf van Genk gelegd. Bepaalde zaken in de revalidatie zijn nadien aangepast en dat heeft de genezing zeker versneld.”
Je maakte zondag je heroptreden zonder één minuut bij de beloften. In Anderlecht . Straf.
“Het balgevoel is eigenlijk nooit weg geweest, omdat ik op training veel met de bal gewerkt heb. De wedstrijden waren heel moeilijk.
Sander BERGE Toezien hoe je medespelers het ervan afbrengen, pfft. Zondag zat ik voor ’t eerst weer in de dug-out. Dan leef je toch veel intenser mee. Het moment dat ik het veld mocht opdraven, was zalig. Toen realiseerde ik me wat voetbal voor mij betekent. Het is mijn hele leven.”
Kon je tijdens je revalidatie terugvallen op iemand?
“Zeker. Ik ben nog single. Maar mijn vader en moeder kwamen regelmatig over naar België. Verder was er dagelijks contact via Facetime. Ik voelde me dus niet aan mijn lot overgelaten. Ik had ook de meeval dat ik nooit alleen in de ziekenboeg zat.”
Tijdens je afwezigheid werd Ibrahima Seck gehaald.
“Ik vond dat een logische gang van zaken. De club had een bijkomende schakel nodig op het middenveld. Seck heeft bijna alle wedstrijden gespeeld. Dat onderstreept zijn belang voor het team.”
Intussen is de tegenstander voor zondag gekend: Z. Waregem.
“Een ploeg die we niet mogen onderschatten. Wij hebben tien topmatchen in play-off 1 achter de rug. Zij maakten in play-off 2 een solide indruk. Ik verwacht dus een geanimeerde wedstrijd. Maar we weten hoe mooi zo’n Europees avontuur kan zijn. Dus gaan we er vol voor.”
Is Europees voetbal een voorwaarde voor jou om te blijven?
“Mijn toekomst staat daar los van. Voor mijn ontwikkeling als voetballer is Genk de top. Maar je weet nooit wat er op je pad komt. Vorig jaar was er al belangstelling. Ik kan me voorstellen dat die er opnieuw zal zijn, als ik weer op dat veld sta. Maar ik ben pas 20, mijn carrière begint pas. We zien wel wat er komt.”
Soms leer je meer door een blessure dan door te spelen
Voordien staan er nog twee interlands geprogrammeerd.
“Laat maar komen. Ik ben blij dat de bondscoach er mij weer bij heeft genomen. Dat mijn vakantie daardoor ingekort wordt, maakt niet uit. Als je op 20-jarige leeftijd bij de nationale ploeg zit, kan je alleen maar dik tevreden zijn. Ons doel is het EK in 2020. Daar wil ik mijn steentje toe bijdragen. In die optiek zijn wedstrijden tegen WK-gangers
Panama en
IJsland een fijne ervaring.”