Samenwerking getekend tussen Limburgse woonzorgcentra

Rusthuiskoepels Ocura en Begralim - goed voor zeven woonzorgcentra in Hasselt, Voeren, Riemst, Tongeren, Herk-de-Stad, Gingelom en Beringen - slaan de handen in elkaar. De twee partners benadrukken dat het akkoord niet betekent dat ze gaan besparen of mensen ontslaan, wel dat ze op deze manier middelen kunnen samenvoegen en makkelijker het broodnodige personeel vinden. “Tegen 2020 willen we dat ze allemaal het Prezo-keurmerk hebben, de Michelin-sterren voor onze sector”, klinken de initiatiefnemers.

“We zijn een thuiszorgprovincie en dat willen we natuurlijk blijven. Maar er is een grens aan thuiszorg. Daarom moeten we klaarstaan met warme woonzorgcentra”, zegt Lizy Cosemans, voorzitter van Ocura, dat staat voor rusthuizen in Montenaken, Beringen, Herk-de-Stad en Voeren (samen 320 bewoners en 450 personeelsleden). Omdat Limburg sneller vergrijst dan de rest van Vlaanderen, is de ‘zorggraad’ hier veel hoger dan elders: bejaarde bewoners hebben meer en intensere verzorging nodig. Een van de grote problemen daarbij is dan ook het nodige personeel vinden. “Samenwerking tussen koepels van woonzorgcentra is dan ook geen overbodige luxe.”

Kwetsbaar

“Om te besparen? Nee. In de commerciële sector zijn fusies wel gericht op besparen. Maar wij hebben geen aandeelhouders. Alles wat overblijft, blijft in onze organisatie. Besparen is ook niet nodig, want we zijn allebei financieel gezond. Van banenverlies is ook geen sprake, er komen mogelijk zelfs jobs bij.” Waarom dan toch samen in zee gaan? “Vandaag doen we het prima, maar in de toekomst zijn we als organisaties kwetsbaar. We hebben nood aan schaalvergroting, moeten samenwerken. Er gaat een tekort aan zorgverleners komen en de toekomstige bewoners zullen grotere eisen stellen. We kunnen niet blijvend aan de overheid vragen: geef ons meer geld”, verduidelijkt voorzitter Bert De Bakker van Bejaardenzorg Grauwzusters Limburg, met woonzorgcentra in Hasselt, Tongeren en Riemst (298 bewoners en 330 personeelsleden).

Koks

Met de samenwerking willen ze er ook voor zorgen dat elk van hun zeven rusthuizen het Prezocertificaat haalt, de Michelinster van de woonzorgcentra. Montenaken sleepte die al eind vorig jaar in de wacht als eerste in Vlaanderen en wordt zo het voorbeeld. De komende tijd wordt onderzocht op welke manieren ze allemaal kunnen samenwerken. Eén concrete stap staat al op de planning: de koks van de rusthuizen gaan samen aan tafel zitten om het menu meer smaak te geven. “Onze bewoners hebben een sterk verminderde smaaksensatie, op deze manier willen de koks elkaar inspireren. Ze zijn er heel enthousiast over”, benadrukken de rusthuisdirecteurs.