“DIT WENS JE NIEMAND TOE”
Waarom deze finale tekenend was voor de Champions League
Een remontada van Liverpool kwam er niet, maar verder was de finale van de Champions League exemplarisch voor het seizoen dat de Europese competitie achter de rug heeft. Een jaar vol doelpunten en drama, maar uiteindelijk wel weer met dezelfde winnaar. Daar kon ook de finale dit jaar niets aan veranderen.
Parels van Ronaldo en Bale
Manchester City zorgde bij momenten voor fantastisch voetbal, Liverpool telt drie aanvallers die elk meer dan tien keer scoorden en dan had je nog geniale momenten bij Paris Saint-Germain, FC Barcelona en andere grootheden. De Champions League 2017-2018 was attractief, maar al die acties en doelpunten zullen amper herinnerd worden. Twee keer een geweldige omhaal zullen dat wel. Lyrisch was de voetbalwereld toen Cristiano Ronaldo met een geweldige retro scoorde in Turijn tegen Juventus. De perfecte omhaal was het. Uniek, niet te evenaren, uitmuntend. Tot Gareth Bale zaterdagavond mocht invallen. 122 seconden stond die op het veld toen hij een voorzet van Marcelo even magistraal in doel trapte. Niet zo technisch verfijnd als zijn Portugese ploegmaat, maar de omhaal van de Welshman was een pak iconischer. Even iconisch als de volley van zijn trainer Zinédine Zidane waarmee die in 2002 Bayer Leverkusen opzij zette in de finale. “De twee goals zijn niet hetzelfde”, probeerde Zidane de vergelijking te doden. “De goal van Gareth was magnifiek, maar is gewoon de laatste in het rijtje.” Het rijtje van Champions League winnende doelpunten.
Duitse doelmannen flateren erop los
De duivel der doelmannen heeft een naam: Karim Benzema. De keeper die de Fransman ziet aanlopen, trapt de bal voortaan maar beter zo hard en zo ver mogelijk weg. Zeker als je een Duitser bent. Sven Ulreich was tijdens de halve finales het eerste slachtoffer. De doelman van Bayern München, nochtans bezig aan een goed seizoen, ging gruwelijk in de fout en zag hoe Benzema de bal wegsnoepte en kon scoren. Zaterdag was Loris Karius aan de beurt. Dacht die de bal simpel tot bij een verdediger te rollen, gooide hij die tegen het been van Benzema aan, waarna de bal in doel verdween. Dra-ma-tisch. En nadien verkeek de Duitser zich nog op een afstandsschot van Bale ook. Nachtmerrie. Via zijn sociale mediakanalen kreeg Karius al doodsverwensingen. “Ik leef met hem mee, want hij is een fantastisch ventje”, suste zijn trainer Jürgen Klopp, maar Karius zelf was ontroostbaar. “Ik voel me zo schuldig”, vertelde die meteen na de match. “Ik moet dit te boven komen, hoe moeilijk dat ook wordt.” Hem troosten deed bijna niemand na het laatste fluitsignaal. Zichzelf opnieuw een toekomst creëren bij The Reds wordt een enorme opgave voor de Duitser.
Derde op rij voor Real
’t Geluk is met de goei. Een zegswijze met heel wat waarheid, zeker in
de Champions League dit jaar. Want het zat Real dit seizoen mee in Europa. In de kwartfinales ontsnapte het ternauwernood aan verlengingen tegen een herboren Juventus en over twee wedstrijden was Bayern München een ronde later beter dan De Koninklijke.
Maar Real won. Zoals altijd. Tegen Liverpool zat het weer ‘mee’. Een geblesseerde sterspeler bij de tegenstander, een flaterende doelman aan de overkant, een onmogelijke trap die toch het doel vond. Het geluk van Real wordt toegeschreven aan zijn trainer, Zinedine Zidane. Een lucky trainer, iemand die tactisch zeker geen kraan is en er vooral in slaagt de groep tevreden te houden. Dat Real deze CL het lot aan zijn kant had, is een feit, maar het neemt niet weg dat het gewoon ook een van de beste ploegen in de Europese competitie was. Alleen Liverpool en PSG scoorden gemiddeld vaker per match dan de Spanjaarden, alleen Bayern München kwam vaker in de zestien van de tegenstander en van alle topploede gen verloor Real het minst vaak de bal. Statistieken die los staan van het feit dat De Koninklijke het gewoon al voor de derde keer flikte. Op rij. Met dezelfde trainer. Ongezien in de geschiedenis van de Champions League. “Ik denk dat we best eerst even van dit moment genieten”, aldus Zidane na zijn triomf. “Dit is een legendarische club, eentje met dertien CL-zeges. Dat ik daar deel van kan uitmaken is fantastisch.” Deel uitmaken van Real en van Spanje. Want Spanje leverde de laatste vijf jaar vijf keer winnaar van de Champions League en vier keer de laureaat in de Europa League af. Dominación.