Knokke gaat met de titel lopen
Lommel ziet mooi seizoen niet bekroond met kampioenstitel
Niet promovendus Lommel, maar Knokke is kampioen in de hoogste amateurklasse. Een unicum in de korte geschiedenis van de door de Bond uitgedokterde en alom verguisde competitiehervorming, met play-offs en halvering van de punten. Knokke, dat met 4-0-winst tegen Lommel aan de eindronde begon, vergat dat het eerder ook tegen het verplichte toetje geprotesteerd had en was de meest frisse ploeg in het slopende slot. SK verloor ook in Dessel en kon dat niet meer rechtzetten in de rechtstreekse confrontatie thuis. Het vlot gewonnen duel in Deinze deed er niet meer toe.
Lommel begon als torenhoge favoriet aan de competitie. Om de uitgesproken ambities te illustreren stelde het de jonge succescoach Wouter Vrancken aan, die zijn sporen al verdiende in provinciale en in de lagere amateurafdelingen. Na zes speeldagen was er geen vuiltje aan de lucht. Met dominant en vaak zwierig voetbal pakte groen-wit 16 punten op 18. Maar daarna ging de motor even sputteren. Geel deelde een kaakslag uit (3-0) en promovendus Knokke liet aan de Gestelsedijk een eerste keer zijn scherpe tanden zien (1-1). Lommel herstelde zich met winst tegen Seraing, maar de ‘coup de théâtre’ volgde tijdens de persbabbel. Vrancken kondigde ogenschijnlijk geëmotioneerd aan dat hij het trainerschap in Lommel voor bekeken hield, maar zei er in één adem bij dat hij open stond voor een uitdaging op een hoger of lager vlak. Enkele weken later werd hij T3 bij Kortrijk. De man die Vrancken in Lommel aanstelde, sportief manager Tom Van Imschoot, nam opnieuw de handschoen op bij de club waar hij een half jaar eerder mee degradeerde. Zijn rentree was er boenk op. In Aalst speelde SK misschien wel zijn beste wedstrijd (0-3) en thuis werd simpel met Hamme (3-1) afgerekend. Maar in de late herfst volgde een onthutsende 2 op 12 en kwam diezelfde Van Imschoot plots in het oog van de storm terecht. De 0-2 in Dender, vlak voor de winterstop, haalde de lont niet uit het kruitvat en een paleisrevolutie dreigde. Het clubbestuur anticipeerde slim en trok met Santermans, Henkens en Azevedo drie potentiële basisspelers aan. Het resultaat hiervan was een fantastische terugronde, waarin Van Imschoot wekelijks positieve selectieproblemen had. Lommel haalde 43 punten op 45, was op vier duels van het einde virtueel kampioen én (omdat het als enige topper een licentie kreeg voor 1B) zeker van de promotie. We zeggen wel: ‘virtueel kampioen’, want de play-offs moesten toen nog komen. Hoe dat verhaal afliep, weten we.