“Ik wil profiteren van deze buitenkans”

De gelukkigste mens van Parijs en ver daarbuiten? Grote kans dat Ruben Bemelmans (ATP 111) bij de gegadigden hoort. De 30-jarige Limburger haalde als lucky loser de hoofdtabel, waar hij vandaag als aardige bonus Yuki Bhambri (ATP 94) treft, een 25-jarige Indiër die ver van een gravelwonder is.

De verlossende tijding waaide zaterdagmiddag binnen. Een dag voorheen was Bemelmans op een zucht van kwalificatie gestrand (5-7 in de derde set tegen Bellucci) én had hij vernomen dat hij als vijfde net naast de vier lucky losers was uitgeloot. “En dat bericht kwam harder aan dan de nederlaag tegen Bellucci”, aldus Bemel- mans, die ’s avond dan maar ging uitwaaien aan de Eiffeltoren. Maar zijn Parijse verhaal bleek uiteindelijk toch nog niet afgelopen. Met dank aan een reglementswijziging, die bij de mannen leidde tot een recordvolume van acht afzeggingen. Onder de oude bepalingen begonnen geblesseerde tennissers aan de eerste ronde, om na een handvol spelletjes de handdoek te werpen én de premie (gemiddeld 40.000 euro) op te strijken. Vanaf nu wordt dat prijzengeld verdeeld tussen de lucky loser en de opgever, wat het aantal schertsvertoningen drastisch inkrimpt. “Het is niet omdat ik daarvan profiteer, maar dit is een beter systeem. Nu krijgen fitte jongens zoals ik nog een kans en ziet het publiek een echte wedstrijd in de eerste ronde. Gelukkig moet ik pas dinsdag het veld op, zodat ik rustig alle emoties kan verwerken.” Bemelmans kijkt de Indiër Yuki Bhambri (ATP 94) in de ogen. Ook al verloor hij in 2015 hun enige onderlinge duel, het is een loting met perspectieven. “Een jongen die hardcourt verkiest, zoals ik, maar ik klaag niet. We hebben een paar keer samen getraind. Hij heeft dit seizoen nog geen graveltornooi afgewerkt. Honderd procent alles geven en profiteren van deze buitenkans.” Bij winst wacht Jurgen Zopp (ATP 138) of Jack Sock (ATP 15). Bemelmans begint vandaag aan zijn 18de wedstrijd op een grand slam, met tweemaal een derde ronde (Wimbledon 2017 en US Open 2015) als piekmomenten. In dit kwartet Majors staat Roland Garros (één nederlaag, in 2015) niet alleen sportief op de laatste plaats. “Qua beleving en organisatie schat ik de drie andere grand slams hoger in, een mening die door de meeste spelers gedeeld wordt. Altijd zo geweest, trouwens.”