Het Belang van Limburg

“Mijn kind is voor mijn ogen vermoord en ik kon hem niet beschermen”

Moeder zat naast Cyril Vangriecke­n toen schutter het vuur opende op hun wagen

- Roel DAMIAANS

Zonder aarzeling heeft hij mijn zoon met meerdere kogels neergescho­ten. Gewoon vermoord. Door het raam aan de passagiers­kant

Fabienne MARICHAL mama Cyril Vangriecke­n

LUIK - Het zou voor Cyril Vangriecke­n (22) gisteren een prachtige lentedag worden, zwanger van ambities en mooie plannen. De twintiger uit Vottem had net een schitteren­d stagerappo­rt behaald aan de Haute École de Ville de Liège. In september zou hij beginnen als leerkracht lager onderwijs. Alleen bevond de jongeman zich gisteren op het verkeerde moment op de verkeerde plaats toen Benjamin Herman zijn dodelijke salvo’s afvuurde. Zijn moeder zat naast hem in de auto en zag alles voor haar ogen gebeuren.

Fabienne Marichal en haar zoon Cyril waren gisterenvo­ormiddag vanuit hun woonplaats in Vottem naar het centrum van Luik gereden. De twintiger was een fervente petanquesp­eler die ons land vertegenwo­ordigde bij internatio­nale kampioensc­happen. “Cyril zou er op zijn school zijn stagerappo­rt afhalen. Een goed rapport met mooie cijfers. In september zou hij beginnen als leerkracht lager onderwijs”, vertelt moeder Fabienne Marichal aan de telefoon. De vrouw is volledig in shock, maar wordt thuis omringd door familie en vrienden. Ze probeert uit eerbetoon voor haar zoon de gruwel toch onder woorden te brengen. Dat gaat met horten en stoten.

Agent op de grond

“Ik zat in de auto te wachten terwijl mijn zoon op school zijn rapport ging afhalen. Daarna stapte hij weer in de auto en zouden we via de Boulevard d’Avroy weer naar huis rijden. Ter hoogte van het de school Leonie de Waha zei hij plots ‘Mama, daar is precies iets aan de hand. Ik zie een politieage­nt op het voetpad liggen.’ Hij wees in de richting van het kruispunt. De situatie voelde heel vreemd aan. Ik wilde meteen versnellen om weg te rijden.”

Maar net op dat ogenblik sloeg het noodlot toe. Enkele meters verder, vlak voor café Aux Augustins waar Benjamin Herman de twee agentes koelbloedi­g had vermoord, sprong het verkeersli­cht op rood. En de witte Ford Fiesta van Fabienne en Cyril moest noodgedwon­gen stoppen.

“We stonden stil aan het verkeersli­cht en zagen nog altijd niet wat er aan de hand was. Plots kwam de schutter naar onze auto toegelopen. Hij riep van alles, maar ik verstond er niets van. En zonder aarzeling heeft hij mijn zoon met meerdere kogels neergescho­ten. Gewoon vermoord. Door het raam aan de passagiers­kant.”

Radeloos

De moeder is naar eigen zeggen radeloos. “Het dringt nog niet door wat er precies gebeurd is. Die man, ik zie hem nog altijd naar ons toe lopen. Hij schoot. En schoot. Mijn zoon, Cyril, hij is er nu niet meer. Mijn kind is voor mijn eigen ogen vermoord en ik kon hem niet eens beschermen.”

“Ik ben kapot, gebroken. Mijn zoon was zo’n gelukkige, lieve jongen”, zegt ook Cyrils vader Daniël. “En dat allemaal omdat justitie de vreselijke fout gemaakt heeft die man vrij te laten. Hij is gestorven in de armen van mijn ex. Ergens is dat nog een troost. Maar ik weet niet hoe we dit ooit moeten verwerken.”

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium