Amper allochtonen in Limburgse gemeenteraden

Slechts 11 gemeenten hebben raadsleden van buitenlandse origine

HASSELT - In amper 11 van de 44 Limburgse gemeenteraden zetelen mensen van buitenlandse origine. Zelfs in de meest kleurrijke gemeenteraden, zoals die van Beringen, Houthalen-Helchteren, Genk en Maasmechelen, zijn er nog lang niet genoeg allochtone raadsleden in verhouding met de bevolking. In koploper Beringen zijn drie kwart van de niet-Europese inwoners (vooral Turken en Marokkanen) vertegenwoordigd. In Genk is dat 6 op de 10.

Dat blijkt uit berekeningen van de Universiteit Hasselt, gebaseerd op tellingen van onze krant. We maakten een opdeling tussen mensen die afkomstig zijn van binnen de Europese Unie en die van buiten de Europese Unie. Professor Johan Ackaert van de UHasselt legde die cijfers naast de bevolkingscijfers en stelde zo een index samen. Een gemeente scoort 100% als alle mensen van een bepaalde afkomst helemaal evenredig vertegenwoordigd zijn in de gemeenteraad. Het hoogste cijfer is voor Beringen waar 76% van de niet-Europeanen zijn vertegenwoordigd in de gemeenteraad. In Houthalen-Helchteren is dat 70%, net als in Maasmechelen. Genk volgt met 64%. Bewoners van Europese origine - zoals Italianen, Grieken of Spanjaarden - zijn trouwens veel minder vertegenwoordigd dan die van buiten de EU. In een zeer diverse gemeente als Genk is dat bijvoorbeeld niet meer dan 36 procent, in Houthalen-Helchteren is dat 43 procent.

HASSELT - Hoe zit het met de vertegenwoordiging van etnische minderheden in onze gemeenteraden? Onze correspondenten hebben in alle 44 Limburgse gemeenten de raadsleden van buitenlandse origine opgelijst. Op basis daarvan heeft professor Johan Ackaert (Universiteit Hasselt) een index opgesteld: 100% is goed, 0% is slecht. Van de 44 Limburgse gemeenten zijn er amper 11 met een raadslid of schepen van buitenlandse origine. Beringen is de gemeente met de meeste mandatarissen van buiten de EU. Houthalen-Helchteren volgt met 70% voor de niet-EU’ers en met 43% voor de Europeanen.

In de cijfers vallen vooral de nullen op. In maar liefst 33 van de voorlopig nog 44 gemeenten zit geen enkele persoon van vreemde origine in de gemeenteraad. Ook al wonen er overal in Limburg mensen van buitenlandse afkomst. Zelfs in Genk, toch wel de Limburgse hoofdstad van de diversiteit, (28 procent van de inwoners is afkomstig van buiten Europa, evenveel vanuit Europese lidstaten) geraken ze met hun score van 63 procent voor niet-Europeanen en met 36 procent voor die van daarbuiten nog lang niet aan een volledige vertegenwoordiging.

“De index wijst in elk geval uit dat minderheden ondervertegenwoordigd zijn”, zegt Ackaert. “Dat geldt zowel voor mensen die afkomstig zijn uit de Europese Unie als die van daar buiten.” Koploper voor een evenredige vertegenwoordiging is Beringen, toch voor het deel van buiten de EU. In die gemeenteraad zijn de niet-Europeanen voor 89% vertegenwoordigd. Je hebt er een schepen van Turkse afkomst Duygu Akdemir (verkozen als sp.a, intussen onafhankelijk), OCMWvoorzitter Hilal Yalçin (CD&V) van dezelfde origine, plus nog wat gemeenteraadsleden van met Turkse en Marokkaanse wortels. De komende verkiezingen zullen in elk geval twee lijsttrekkers van Turkse origine naar de gunst van de kiezer dingen: Meral Özcan bij Groen en Ayaz Kenan bij Be.One, de partij van Dyab Abou Jahjah. Hoe ver het staat met project van Ahmet Koç is nog niet duidelijk, maar misschien komt er dus nog een derde lijsttrekker bij.

Ideologie

“We hebben in onze enquête ook gevraagd wie de huidige mandatarissen (alle verkozenen, dus niet alleen de allochtonen, nvdr) vooral vertegenwoordigen ”, zegt Ackaert. “Amper 18% verwijst naar de etnische minderheden. Alleen de vertegenwoordiging van de religieuze groeperingen scoort nog lager (9,7%).”

Af en toe halen de allochtone mandatarissen net om hun afkomst, het nieuws. Dat kan gaan over het verzet tegen het onverdoofd slachten of tegen een hoofddoekenverbod, maar ook om buitenlandse politieke twisten die hier worden voortgezet. En dan blijkt maar al te vaak dat hun persoonlijke ideologie botst met die van hun partij. Zo is Ahmet Koç uit de sp.a gezet na uitlatingen over de mislukte staatsgreep in Beringen. In Heusden-Zolder stapte sp.a-schepen Engin Özdemir onlangs op in een stoet georganiseerd door een vereniging die aansluit bij de zeer rechtse Grijze Wolven. Goed voor paginagrote verhalen in de hele Vlaamse pers en veel vragen over hoe partijen nu met die tweespalt omgaan.

Gianni wel, Ahmet niet

“De partijen staan wel open om minderheden te rekruteren, maar ze krijgen weinig begeleiding qua ideologie, waarden en politieke processen”, vindt Ackaert. “Soms rekruteert men alleen voor de stemmen. Partijen zouden beter continu inzetten op minderheden die wel eens meerderheden zouden kunnen worden.” Vraag is natuurlijk of elke etnische minderheid wel vertegenwoordigd moet zijn? “Als je inclusief wil zijn, dan moet je alle groepen bij de politiek betrekken”, zegt Ackaert. “Partijen moeten ook bekijken dat ze meer laaggeschoolden en ouderen vertegenwoordigen. Want ook die zijn ondervertegenwoordigd blijkt uit onderzoek van UGent. Die mensen moet je ook meenemen in je partijbestuur.” Politicoloog Fouad Gandoul is niet verbaasd over het feit dat de minderheden afkomstig van binnen Europa - Nederlanders, Italianen, Spanjaarden, Grieken bijvoorbeeld - minder vertegenwoordigd zijn dan die van daar buiten. “Zij worden niet beschouwd als exotisch, ze krijgen in de massa dan ook minder aandacht. Ze vallen