“Ik mis vooral jullie fantastische biljarttafels”

Costa Ricanen Ruiz en Azofeifa in spelershotel herenigd met Gentse vrienden

Uit het oog, maar niet uit het hart. De terugkeer van Bryan Ruiz en Randall Azofeifa, allebei ex-AA Gent, werd gisteren in het hotel van Costa Rica meteen een bijzonder warm weerzien met Gilbert De Groote (70), nog steeds scout van AA Gent en ontdekker van de twee Costa Ricaanse parels. “Ik wist meteen dat dit twee parels waren.”

Randall Azofeifa (33) is de man die hem naar België haalde nog lang niet vergeten, zo blijkt meteen bij de hartelijke begroeting. “Twaalf jaar geleden zagen we elkaar voor het eerst”, zegt De Groote. “In het voorjaar van 2006 ging ik op aanraden van een makelaar naar een speler kijken van de Costa Ricaanse club Deportivo Saprissa. Er viel me echter maar één speler op, een donkerharige centrale middenvelder. Ik kende zijn naam niet, maar ik wist meteen: dit wordt een topper.” “Ik heb alleen maar mooie herinneringen aan Gilbert en aan Gent”, knikt de middenvelder na de knuffel. “De supporters hebben me vanaf dag één aanvaard. Ze scandeerden ook vaak mijn naam als we een vrije trap kregen. Telkens kippenvel.” Uiteindelijk lag Azofeifa ook aan de basis van de komst van zijn landgenoot Bryan Ruiz (32). “Ik ging voor de derde keer Azofeifa scouten, tegen eeuwige rivaal Alajuelense”, zegt De Groote. “Bij die club speelde Ruiz. Ik wist meteen: een goudhaantje. We konden ze allebei binnenhalen op een ideaal moment: vlak voor het WK 2006. Manager Michel Louwagie was ook aanwezig op die laatste wedstrijd in Costa Rica en hij kon meteen de administratie in orde brengen. Waren ze toen nog niet vastgelegd en indien Azofeifa (een korte invalbeurt, Ruiz was niet geselecteerd, nvdr) op het WK in Duitsland veel zou gespeeld

Randall AZOFEIFA hebben, dan waren er ongetwijfeld andere en kapitaalkrachtigere kapers op de kust gekomen.”

Tranen in zijn ogen

Azofeifa en Ruiz kenden een moeilijk begin bij AA Gent. Coach Georges Leekens leek niet te geloven in de kwaliteiten van beide Costa Ricanen. Ruiz werd pas het volgende seizoen onder Sollied basisspeler, Azofeifa nog een jaar later onder Michel Preud’homme. Al houdt hij niet zijn beste herinneringen over aan de nieuwe coach van Standard. “Het boterde niet tussen ons. Voor Michel Preud’homme wil ik niet meer spelen, al geven ze me nog zoveel geld.”

Maar beide spelers ontbolsterden wel in Gent, in 2009 kwam FC Twente Ruiz er weghalen. En gelukkig klikte het beter tussen Ruiz en MPH: een jaar na de transfer van de Costa Ricaan trok ook de Gentse coach naar Twente. En uiteindelijk vertrok ook Azofeifa in de winter van 2011 weg uit Gent, naar het Turkse Gençlerbirli. “Gilbert had tranen in zijn ogen toen ik naar Turkije trok”, vertelt Azofeifa.

Rode Duivels

Intussen heeft Ruiz ook het gezelschap vervoegd. Na een alweer warme begroeting verlegt het gesprek zich al snel naar België-Costa Rica, voor beide teams het laatste oefenduel voor het WK. Ruiz blijkt de Belgische ploeg goed te kennen: “Een team van een heel hoog niveau, niet voor niets de nummer drie van de wereld. Dit wordt voor ons een goede test.” En hij komt vanavond in het Koning Boudewijnstadion nóg een oude bekende tegen. “Mousa Dembélé! Een fantastisch goede middenvelder van wie je onmogelijk een bal kan afpakken. Toen we bij Fulham speelden, waren we goede vrienden.” Intussen is zowaar ook de Gentse manager Michel Louwagie het hotel binnengesprongen. Ook al op vriendenbezoek. Of is hier een terugkeer in de maak? “Ik vrees dat dat geen spek voor onze bek is”, grijnst Louwagie. Azofeifa, die opnieuw in zijn eigen land speelt, zou nochtans wel willen. “Geld is niet belangrijk, want dan zat ik nu in Saudi-Arabië. En ik wil eindelijk ook in dat nieuwe stadion spelen. Iedereen was daar al over bezig toen ik bij jullie speelde, maar jullie bouwden het pas toen ik weg was!” (lacht)

Ruiz was al eens bijna terug, Standard greep onlangs nog naast de linkspoot. Maar ook hij heeft een bijzondere reden om een terugkeer naar Gent te overwegen: “Ik heb nooit meer zo goed kunnen biljarten als toen. Ik mis jullie fantastische biljarttafels, alleen al daarvoor zou ik willen terugkomen.”

Voor Preud’homme wil ik niet meer spelen, al geven ze me nog zoveel geld