PAEPEN OP DONDERDAG Examenstress

“Niet te streng zijn!” Het is een aanbeveling die iedere leerkracht dezer dagen te horen krijgt. Wie zoiets zegt, denkt uiteraard aan de moeite die scholieren en studenten nu doen om te slagen in de examens die ze afleggen. Zo’n examen zien velen als een rollenspel. De student neemt daarbij de rol van lijdend voorwerp voor zijn rekening, de leraar figureert als boeman.

Als scholier en student vond ik de examenperiode ook niet meteen de meest aangename tijd van het jaar. Ik ken dus het gevoel van onbehagen, vaak te wijten aan stress en spijt. Stress, omdat je goed wil presteren maar omdat het toch nog kan tegenvallen. Spijt, omdat je tijdens het school- of academiejaar toch nog altijd iets beter je best had kunnen doen.

Is de leraar een boeman? Natuurlijk niet. Meestal is hij niet te streng, wel correct en rechtvaardig. Die correctheid is nodig. De meesten van ons willen voor zoon- of dochterlief geen leraars voor wie alles kan en niks moet.

Ikzelf help bij de opleiding van jongeren die later, bij de uitoefening van hun job, in aanraking komen met cijfers en centen. Van die mensen verwacht je toch dat ze de financiële materie kennen? Wie wil er nu een beleggingsadviseur die het onderscheid niet kent tussen een aandeel en een obligatie? Het is de taak van een leraar om zijn studenten in te wijden in de wondere wereld van zijn vak. Bij het examen beoordeelt hij vervolgens de student om te checken of die kennisoverdracht gelukt is. Stel dat het niet lukt. Zou het dan ook niet kunnen dat de leraar heeft gefaald? Bij het lesgeven zijn immers altijd twee partijen betrokken: de leraar en de studenten. Is de leraar niet te streng, dan heeft hij misschien toch zijn les niet goed gegeven? Da’s mogelijk, maar gelukkig zijn er wel wat controles op de leerkracht. Hij wordt tegenwoordig namelijk beoordeeld door zijn studenten, al zal je mij niet horen zeggen dat die quotering voldoende gevolgen heeft voor de loopbaan of de verloning van de leraar. Een student kan bovendien ook het examen inkijken en het resultaat betwisten. En vaak zijn er altijd scholieren of studenten die hun leerstof wel onder de knie krijgen, hetgeen aantoont dat het doenbaar is om de leerstof te kennen.

Het is mooi dat we het opnemen voor de student. Maar het is ook aan de student om nu aan te tonen dat hij zijn best heeft gedaan. Zonder werk, geen punten, tenzij je door God of natuur zo bevoordeeld bent dat je zonder enige inspanning ook wel slaagt. Wie voor mijn vak, Bank & Beurs, een voldoende haalt, kan niet alleen genieten van punten en vakantie, hij zal hopelijk voor de rest van zijn leven ook beter beseffen hoe de (financiële) wereld in elkaar zit. Alleen al daarom zou een student zijn studies au sérieux moeten nemen.

Het is de taak van een leraar om zijn studenten in te wijden in de wondere wereld van zijn vak