Ook Ronaldo heeft soms een
Portugees mist een strafschop en ontsnapt aan rood
Op één minuut was Portugal bijna alles kwijt. In blessuretijd van de wedstrijd tegen Iran ging het van zekere groepswinst naar bijna uitschakeling. Iraniër Mehdi Taremi gaat de geschiedenisboeken in als de man die de Portugezen uit het tornooi had kunnen trappen, maar het zijnet vond. Portugal door. Na een wedstrijd waarin Cristiano Ronaldo een strafschop miste, ontsnapte aan rood en zijn creatieve meerdere moest erkennen in Ricardo Quaresma. Wie dit voorspelde, is een ziener.
Zit je rustig voor je tv-scherm tijdens minuut 91 van Iran – Portugal. 0-1 voor de uitploeg, op weg naar groepswinst. Je kijkt op je smartphone en ziet dat Spanje zowaar op verliezen staat tegen Marokko. “Verrassend”, denk je, denkend dat de climax dan wel achter de rug is. Tot de wereld op zijn kop gaat staan, op een manier waarop dat enkel tijdens een wereldkampioenschap kan gebeuren. “Spanje – Marokko 2-2”, komt er een melding binnen. En terwijl je kijkt, beslist de videoref om Iran een strafschop toe te kennen.
De ontknoping in de Mordovia Arena in Saransk was even heerlijk als hallucinant. Karin Ansarifard was de man die het vuur nog wat meer aanwakkerde. Hij schoot die strafschop binnen. 1-1. Na een wedstrijd waarin Portugal niet zozeer in de problemen was gekomen. Akkoord, Portugal moest het spel zelf maken en dat lukte niet goed. Liever laat bondscoach Fernando Santos zijn spelers voetballen zoals in de 3-3 tegen Spanje of de 1-0-zege tegen Marokko: vanuit de reactie. Alles goed dicht houden, de bal veroveren en dan ene Cristiano Ronaldo in stelling brengen. Het was het succesrecept dat twee jaar geleden leidde tot EK-winst en het is het succesrecept om dit WK opnieuw te verrassen.
Stijn Stijnen
Ondertussen was er alweer afgetrapt. Iran had nog een paar minuten voor een mirakel. Maar Iran gaf Portugal een koekje van eigen deeg: trok zelf terug en schonk de Portugezen de bal. Die modderden voor rust maar wat aan. Op zo’n moment schreeuwt de natie om Cristiano Ronaldo, al had bondscoach Fernando Santos voor de gelegenheid een andere flitsenvoetballer in de basis gedropt. Ricardo Quaresma, voor het eerst op een WK, voor het eerst gestart aan een WK-wedstrijd. De flankaanvaller mocht vlak voor rust oprukken langs de rechterflank, kwam een zeldzame keer in schietpositie en trakteerde het publiek op zijn specialiteit: de trivela. Een doelpunt gescoord met buitenkantje rechts. En niet zomaar een doelpunt: een heerlijke trap met van buiten de zestien met buitenkantje rechts. Het maakte de treurige eerste helft meteen goed. Stijn Stijnen kreeg thuis voor zijn tv-scherm plots een rilling over zijn rug. De doelman slikte in 2007 met de nationale ploeg een gelijkaardig doelpunt van specialist en buitenkantjevoetballer bij uitstek Quaresma.
Strafschop
0-1 dus. Voldoende voor kwalificatie, want Iran leek niet bij machte om één, laat staan twee keer te scoren tegen een Portugal dat zich nu zelf weer in haar geliefde verdedigende stellingen kon terugtrekken. Het leek helemaal voorbij toen Ronaldo vroeg na rust dankzij de videoref een strafschop kreeg. CR7 zette zich zelf achter de bal, maar miste. De eerste keer dat een Portugees in de reguliere speeltijd een strafschop op het WK mist. Zelfs goden zijn niet onfeilbaar. De VAR wees scheidsrechter Enrique Caceres later nog even op het feit dat de Portugees een slaande beweging maakte en mogelijk een rode kaart had moeten krijgen. De Paraguayaan gaf die niet: logisch volgens de ene wereldhelft, een schande volgens de andere. Maar wat maakte het uit? Portugal was zegezeker. Tot die blessuretijd aanbrak. Tot die strafschop, tot die standswijziging in Spanje – Marokko. Plots dook Mehdi Taremi op voor doelman Rui Patrico. Hij trapte, passeerde de doelman en… zijnet. Taremi viel ter aarde. Zijn kans op glorie verkeken. Daar was het laatste fluitsignaal. Portugal op het nippertje ontsnapt, op naar een achtste