“Geel na ploegentijdrit? Het kan”
GREG VAN AVERMAET START MET AMBITIE, MAAR IS OOK KRITISCH VOOR HET PARCOURS
De onzekere toekomst van BMC? Waar Greg Van Avermaet volgend jaar zal koersen? We laten het voor een keer zo. Er valt genoeg te zeggen over de volgende drie weken. Zaterdag begint Van Avermaet nog maar eens aan de Tour als de grootste Belgische hoop op ritwinst. Met bij voorbaat een paar bedenkingen. “Waarom altijd Alpen én Pyreneeën? Laat een van die bergen toch eens links liggen.” Hoe gaat dat als in oktober het nieuwe Tourparcours wordt voorgesteld? Zit Greg Van Avermaet thuis dan streepjes te trekken: dit is een kans voor mij, dit niet?
“Ik bekijk het toch al eens, ja, zonder in details te vervallen. Maar ik kan wel een getal kleven op het aantal kansen dat ik verwacht.”
Vertel.
“Drie. Maximaal. Een rit in Bretagne, de kasseienrit en na de Alpen de rit naar Valence. Om nog een extra kans te krijgen, zullen het weer en de wind mij moeten helpen. Het is beter dan vorig jaar. Maar veel is het nog altijd niet.”
Van vorig jaar herinner ik mij vooral je frustratie. Al die massaspurten en jij die geen kant uit kon.
(knikt) “Dat was frustrerend. Er waren veel te veel vlakke sprintersritten, waarin niks te beleven viel. Ik zat de hele dag in het peloton, wachtend op dat ene kansje. Dan zijn die drie weken rap gepasseerd.”
We herinneren het ons vooral als een saaie Tour.
“Dat was het ook voor mij. Je kan wel eens meegaan in een ontsnapping, maar om publiciteit te rapen moet ik niet meer naar de Tour gaan. En om te kunnen zeggen dat ik hem heb uitgereden, evenmin. Ik wil iets doen. Alleen wordt een type coureur als ik zelden beloond. Het is ofwel voor spurters, ofwel te lastig. Zoek toch eens een attractiever parcours. De Giro en de Vuelta zijn veel vindingrijker. In de Tour kom je dikwijls terecht op een parcours dat je al kent, met vaak dezelfde aankomsten. Wat meer variatie zou mogen.”
Niet naar de Tour gaan, zoals Boonen in het tweede deel van zijn carrière, is nooit een optie geweest voor jou?
“Ik heb de Tour een paar keer gemist, maar thuis blijven is ook maar niets. Dan zit je voor tv, zie je die ene kans die je misschien had kunnen grijpen en zit je ook maar te vloeken. Bovendien: er is alleen de Tour in juli. Je kan nergens anders koersen. Dan wordt het een lange zomer. En kan je er een rit winnen, dan is je zomer wel meteen geslaagd.”
Alleen je zomer of meteen je hele seizoen?
“Alleen mijn zomer. Ik heb meer ambitie dan dat.”
Sowieso had de ploeg ook kunnen kiezen om jou thuis te laten. Met dit jaar ploegen van acht in plaats van negen renners en met Richie Porte die voor het podium gaat, had BMC alles op zijn klassement kunnen zetten.
“Als we naar ploegen van vier man zouden gaan, heb je gelijk. Maar ik denk wel dat ik in deze ploeg mijn plaats heb. Ik rij er niet alleen wat tussendoor. Als ik iets kan doen voor de ploeg, zal ik het niet laten. En ik heb mijn waarde bewezen. Ik heb in het verleden een paar ritzeges gepakt, quasi op mijn eentje zonder veel hulp van de ploeg, waardoor ik veel druk heb weggenomen. Wat ik wel hoop is dat die man minder de koers wat opener zal maken. Misschien nog niet in de eerste week, maar wel nadien.”
Zullen we het parcours in sneltreinvaart overlopen? Rit 1: geen proloog, wel een massaspurt met het geel als inzet.
“Voor mij is dat goed. Ik ben geen proloogspecialist, zo hou ik de dagen nadien uitzicht op een goed klassement, misschien wel op het geel. Maar ik hou mijn hart nu al vast voor die spurt. Het wordt nóg nerveuzer dan gewoonlijk.”
Rit 3: ploegentijdrit. Dé specialiteit van BMC.
“Daar gaan we om te winnen én om zo veel mogelijk tijd te pakken op de andere ploegen. En hopelijk kan iemand van de ploeg het geel pakken. Eventueel ik. Als de eerste twee ritten massaspurten zijn geweest en ik heb mij goed kunnen plaatsen, kan het.”
Rit 6: aankomst op Mûr de Bretagne. Drie jaar geleden was je er al eens zesde.
“Maar ik kwam mezelf toen wel tegen. Normaal is dat te lastig. Misschien met een superdag… De rit ervoor, naar Quimper, moet mij beter liggen.”
Rit 9: Roubaix, de rit over de kasseien.
“Schrijf maar op: daar gaat zeker iets gebeuren. Een heel korte etappe, met extreem veel kasseien: Nibali en Valverde zullen er geen schrik van hebben, Froome kan ook een beetje van alles, maar de rest van de klassementsmannen zal er met een bang hartje starten. Deze rit gaat even zwaar doorwegen als een zware bergrit.”
Gevaarlijk?
“Vooral door die korte afstand. In Parijs-Roubaix krijg je door de kilometers een natuurlijke schifting. Hier ga je in de finale nog een hoop renners zien die het niet gewend zijn te rijden op de kasseien.”
Hoort zo’n rit thuis in de Tour?
“Tuurlijk. Ik moet ook over de bergen, dat ligt mij ook niet. Dan mogen die klimmers ook wel eens iets doen wat hen niet ligt.”
Die dag wordt de finale van het WK voetbal gespeeld. Jij kijkt?
“Honderd procent zeker. Elke match die ik kan volgen, zal ik volgen. Er is meer dan de Tour . Ik vind het ook plezant als andere Belgen interesse hebben voor mijn sport. Onlangs nog zag ik op sociale media passeren dat Kompany de Dauphiné volgde. Leuk.”
Vanaf de Alpen wordt het rustiger voor jou?
“Zo zou je het kunnen zeggen. Tot Roubaix probeer ik sowieso een goed klassement te behouden. Alleen al omdat dat de positie van de volgauto in de karavaan bepaalt. Nadien wordt het bidons halen, Porte bijstaan en toch zuinig zijn met je energie. Er moest nog eens een kansje komen.”
In de Pyreneeën heeft de Tourdirectie nog voor een aardigheid gezorgd: een ritje van amper 65 kilometer over twee cols van eerste en één van buiten categorie.
“Ik zie de zin er niet van in. Je gaat een koers krijgen tussen twintig man. Die gaan van bij de start wegrijden, veel tactiek gaat er niet aan te pas komen en op de laatste col gaan ze het onder mekaar uitvechten. Maar dat laatste zou je in een andere bergrit ook krijgen.
Ik zie niet in hoe dit op tv spektakel moet opleveren. En de andere renners gaan helemaal niks kunnen doen. Die ga je zelfs niet zien op tv. Wij gaan de hele tijd op onze wattagemeter kijken, van in het begin 380 watt duwen, proberen om dat zo lang mogelijk vol te houden en intussen de klok in de gaten houden, zodat we misschien nog net op tijd binnen zullen zijn. Spektakelwaarde? Nihil.”
Waarom altijd Alpen en Pyreneeën? Ik zou een van de twee eens overslaan. Dan hebben renners als ik ook wat meer in de pap te brokken
Greg VAN AVERMAET
Stel: Greg Van Avermaet mag de Tour uittekenen. Wat zou jij veranderen?
“Ik zou meteen naar Vlaanderen komen. We hebben de voorbije jaren Luik aangedaan, Hoei, Antwerpen… Maar nog nooit kregen we een rit door de Vlaamse Ardennen. Dat is toch een gemis. En verder zou ik meer richting middengebergte trekken. Niet altijd Alpe d’Huez of Tourmalet, maar meer het Centraal Massief of de Vogezen uitkammen. En waarom moeten zowel de Alpen als de Pyreneeën er telkens in? Ik zou een van de twee eens overslaan. Dan hebben renners als ik ook wat meer in de pap te brokken.”