“Eigen boontjes doppen”
Zes Boliviaanse beloften kleuren Limburgse tornooien
De Limburgse zomertornooien krijgen dit seizoen een extra Zuid-Amerikaans tintje. Tot vorig jaar zakten telkens twee Bolivianen af naar de Kempen, maar dit jaar zijn ze met zes. Ze verblijven bij de broers Marco en Mario Dierckx in Balen. “We zijn zelf zes jaar op rij gaan overwinteren in Zuid-Amerika. Dit is onze wederdienst”, vertelt Marco.
De Balense broers leerden tennissen in Bolivië.
“Zes jaar lang verbleven we daar een volledig schooljaar om te tennissen. Enkel tijdens de vakantiemaanden keerden we terug naar België voor de tornooien”, legt Marco uit. “Met Hermann Ritter bleven wij nadien heel goede contacten onderhouden. We gaan jaarlijks nog één of twee keer op bezoek. Vier jaar geleden hebben we de rollen omgekeerd. Tijdens de zomerperiode brengt hij enkele spelers mee om hier tornooien te spelen.”
Klassement inschatten
Dit jaar zijn ze voor de eerste keer met zes. Caceres Leigue (19) en Arze Rocha (19) blijven hier tot begin september. Mealla (16), Quintanilla (16), Mamoni (16) en Prado (16) vertrekken op 10 augustus.
“Hermann Ritter heeft ze geselecteerd uit diverse regio’s. In overleg met Tennis Vlaanderen en op basis van de ervaringen van de voorbije jaren hebben wij hen een Belgisch klassement toegekend en aangesloten bij KWTC Wezel. Caceres hadden wij te laag ingeschat. Na zijn goede prestaties bij de heren 1 werd zijn klassement meteen aangepast tot B-15/2. In Bolivië kennen ze geen reeksen zoals bij ons. Ze spelen samen in één reeks. Daarom heb je soms geen wedstrijd, omdat de tegenstrever te zwak of te sterk is. Hier heb je altijd een wedstrijd. In de mate van het mogelijke proberen ze ook een ITF-tornooi mee te pikken. Vorig weekend zaten ze in Parijs en nu in Brussel. Commentaar krijg je altijd op hun deelname, zowel positief als negatief. Ze moeten van mij na de match iets drinken met hun tegenstrever. Ook dat moeten ze leren. Voor hun is deze eerste buitenlandse ervaring uniek.”
Spaans en Engels
De familie Dierckx zorgt voor de praktische organisatie van hun verblijf.
“Ze verblijven in ons appartement in Balen. Zes personen is echt wel het maximum en daarom logeert Hermann bij ons. Hij zorgt voor het vervoer van de vier jongsten en wij nemen de twee anderen op sleeptouw. Gelukkig bestaat er GPS en geraken ze overal vlot. Ik zorg voor de inschrijvingen. Ze spelen veel en dat vergt een goede planning. De communicatie is soms een probleem, omdat ze naast Spaans slechts een beetje Engels spreken. Afgelopen weekend moest ik naar een trouwfeest en kon ik er niet bij zijn. Eentje was daardoor zijn wedstrijd vergeten en kreeg een WO aangesmeerd. Dat hoort er ook bij. Ze moeten hun eigen boontjes doppen, omdat ze over een beperkt budget beschikken. Met het prijzengeld kunnen ze hun kosten niet dekken. Echt veel hebben ze trouwens nog niet gewonnen. De auto krijgen ze van ons, maar de benzine moeten ze zelf betalen. In vergelijking met Bolivië leven ze hier in grote luxe. Op de eerste dag lieten ze hun rijstpotje te lang op het gasvuur staan, maar ze veroorzaakten gelukkig geen brand.”