“Concurrenten stelden me nog flink op de proef”
Diepenbekenaar Ben Hermans heeft eindzege bijna beet
Dankzij een zesde plaats op de top van Sonntagberg wist Ben Hermans (Israel Cycling Academy) vrijdag zijn leidersplaats veilig te stellen. Ritwinnaar werd Nibali, Antonio Nibali welteverstaan. Voor het broertje van Vincenzo, eveneens rijdend voor Bahrain-Merida, was het zijn eerste overwinning in zijn vier jaar als profrenner. Als Hermans zaterdag ook de slotrit tot een goed einde weet te brengen, mag hij de rode leiderstrui mee naar Diepenbeek nemen.
Het peloton kreeg vrijdag een korte bergetappe van net geen 130 kilometer over vier lokale ronden voor de wielen. Hét zwaartepunt in het parcours was de Sonntagberg, een klim van 3,6 km aan een gemiddeld stijgingspercentage van 9,3%. Op de top van de beklimming was tevens de aankomstlijn getrokken. In totaal moesten de renners 3.170 hoogtemeters verwerken. Ondanks al dat klimwerk werd er van bij de aanvang gevlamd. Al bij de eerste beklimming van de Sonntagberg sprong een groepje weg met onder meer Antonio Nibali, Pawel Cieslik (CCC), Artem Nych (Rusvelo) en Matej Mohoric (Bahrain-Merida). Tijdens de voorlaatste beklimming was het ook alle hens aan dek in het groepje der favorieten. “Zowel Cataldo (derde in de tussenstand, nvdr) als Pernsteiner (de nummer twee, nvdr) bestookten mijn leiderspositie door alles uit de kast te halen. Ze stelden me nog flink op de proef, maar al bij al wist ik hen snel bij de lurven te vatten. Uiteindelijk had ik alles behoorlijk onder controle vandaag. Mede dankzij mijn ploegmaats, die top waren”, doet Hermans achteraf zijn verhaal.
Eindzege bijna binnen
Cataldo eindigde uiteindelijk als vijfde, een dikke minuut na Nibali. De Italiaan wist slechts drie seconden van zijn achterstand af te knabbelen. Hermann Pernsteiner eindigde in dezelfde tijd als de Diepenbekenaar en blijft in het klassement op 18 tellen staan. Daarmee lijkt Hermans de eindzege op zak te hebben. De Ronde van Oostenrijk eindigt morgen met een vrijwel vlakke etappe. “Normaal wel, maar je weet nooit”, blijft Hermans liever voorzichtig. “Als leider viel ik ooit in de Ronde van Oman, gelukkig zonder erg toen. Hopelijk kruist de pechduivel mijn pad niet en kunnen we zaterdag een bescheiden feestje bouwen.”