De Vogelsanck is nog lang niet uitgezongen
Nieuw huurcontract en dochter verzekeren toekomst van volkscafé
Winnende nummers:
5 - 15 - 21 - 28 - 30 - 31 - 38 - 40 - 42 46 - 50 - 51 - 52 - 54 - 55 - 60 - 62 - 63 64 - 67
Winnende nummers: 0 - 6 - 5
Goed nieuws voor liefhebbers van de typische volkscafés: De Vogelsanck in de Hasseltse Demerstraat blijft open. “We hebben na lang onderhandelen een nieuw huurcontract getekend voor 9 jaar”, zegt uitbater Guy Vanstraelen (63), die zijn dochter Daphnee (26) mee aan boord neemt als zaakvoerder. “Zij gaat op termijn het café runnen. Zelf hoop ik tot mijn zeventigste te kunnen voortdoen, daarna is het goed geweest.”
Hoe lang De Vogelsanck precies bestaat, is niet duidelijk. Maar het pand op de hoek van de Demerstraat en de Witte Nonnenstraat stond al eeuwenlang bekend als herberg/afspanning ‘Het Landt van Vogelsanck’, toen de familie Vanstraelen in het begin van de 20ste eeuw eigenaar werd. Een tijdlang was het zelfs een hotel. “Het hotelzilverwerk van mijn grootmoeder bewaren we nog altijd in een kast in het café”, zegt Guy.
Toch leek er lange tijd een einde aan dit stukje Hasseltse geschiedenis te komen. “Onze klanten waren in paniek, ze hoorden allerlei geruchten circuleren. Maar het heeft lang geduurd voor er een akkoord was met de huisbaas, de brouwerij en wijzelf. De huurprijs is intussen naar een aanvaardbaar niveau gedaald, De Vogelsanck is weer springlevend en zal dat ook
Onze klanten waren in paniek, ze hoorden allerlei geruchten. Maar De Vogelsanck is weer springlevend en zal dat ook blijven
Guy VANSTRAELEN
Uitbater blijven. We zijn een stamcafé met echt heel veel vaste klanten. Een oudere generatie misschien, maar met de inbreng van Daphnee verwachten we dat ook jongeren ons zullen ontdekken. Het leek in Hasselt bijna mode dat volkscafés sneuvelen. Zover hebben wij het niet laten komen.”
Behoud
Er werd een nieuw huurcontract getekend voor negen jaar, nadien nog twee keer verlengbaar voor dezelfde periode. “We houden alleszins wat goed is”, zegt Daphnee. “Kleine opfriswerken gaan we wel doen. Maar bijvoorbeeld aan het smeedijzeren terras, komen we zeker niet. Dan is het De Vogelsanck niet meer en voelen de mensen zich hier niet langer thuis. Als student aan de hotelschool in Koksijde heb ik patisserie leren waarderen. Dat voegen we stilaan toe aan de uitgebreide menukaart. Nu al meteen met zelfgemaakte wafels en appeltaart. Ik ben hier op mijn veertiende aan de afwas begonnen, heb alle stappen doorlopen en ik heb intussen wat ervaring in andere restaurants opgedaan. Nu ben ik vastbesloten om De Vogelsanck verder uit de bouwen als de authentieke zaak die onze voorouders hier gestart zijn.”