DERBYKOORTS
De derby leeft niet alleen bij de huidige generatie Limburgse voetballers van KRC Genk en STVV, maar zeker ook bij de vele ex-spelers uit de provincie. Bocholtenaar Jacky Peeters verdedigde tussen 1994 en 1998 de Genkse kleuren, Tongenaar Peter Voets trok tussen 1993 en 2004 het shirt van de Kanaries aan. Peeters speelde in totaal zeven Limburgse derby’s en verloor er geen enkele. “De grote rivaliteit tussen beide Limburgse clubs is in de eerste plaats ontstaan door het Europese geld van de Kempische Steenkoolmijnen, dat geïnvesteerd werd in het Thyl Gheyselinckstadion. Het ging om een bedrag van 240 miljoen oude Belgische franken, geloof ik. Hierdoor nam Genk een ongelooflijke financiële voorsprong op STVV.”
Voets vult aan. “Die affaire voedt in Sint-Truiden tot vandaag de dag de rivaliteit”, beaamt de Tongenaar, die als Kanarie slechts één Limburgse derby in tien seizoenen tot een goed einde wist te brengen. “Je moet me niet herinneren aan die trieste statistiek (lacht). In 2000 stond ik voor de eerste en enige keer in het winnende kamp. In de tweede helft scoorden Van Oekelen en Rudonja. Ik heb wel het gevoel dat de derby toen veel harder leefde dan tegenwoordig. We telden negen Limburgers in onze selectie. We pepten mekaar de hele week op. Tijdens de wedstrijd werd je uitgescholden en bespuwd. Bij elke inworp kreeg je bier over je heen gekapt. Niet fraai. Maar dat hoorde allemaal bij de Limburgse derby.”
“In die tijd speelde ook Lommel SK op het hoogste niveau”, besluit Peeters. “Maar de beleving rond die duels was minder groot. De burenstrijd tussen STVV en Genk was de enige echte Limburgse derby.”