Blijft ook na terugkeer Orlando Sa knokken voor zijn plek

Geen speler die zo vaak is afgeschilderd als te min voor Standard als Renaud Emond. 2,5 jaar wachtte de 26-jarige aanvaller op zijn doorbraak bij de Rouches, tot hij in januari plots begon te scoren en niet meer stilviel. “Ik wist dat dit ging gebeuren, alleen duurde het wat langer”, zegt de spits, die ook op de openingsspeeldag al raak trof en zelfs niet meer nerveus wordt van de terugkeer van Orlando Sa. “Ik vind het net goed dat hij terug is.” Een monoloog over hoe de aanvaller zich uit een uitzichtloze situatie knokte.

“2,5 jaar wou het voor mij niet lukken bij Standard, maar plots begon het te lopen. Geen idee hoe dat kwam: zelfvertrouwen, dat tikkeltje geluk, … Ik kreeg ook nooit drie of vier matchen na elkaar mijn kans. Toen ik in de beker een hattrick maakte tegen Club Brugge was ik vertrokken. Bij elke club waar ik gespeeld heb, ben ik vanaf het moment dat ik vast in de ploeg stond, gaan scoren. Ik wist dat dat hier ook ging gebeuren, alleen duurde het iets langer.”

“Natuurlijk kende ik moeilijke momenten. Dan kwam ik thuis en was ik niet te genieten. Je stelt jezelf constant de vraag wat je anders moet doen. Ik hou van Standard, maar ik ben ook niet gek. Als het langer zo was doorgegaan, zou het gevaarlijk worden voor mijn carrière. Ik vroeg aan de club of ik moest vertrekken. Ik kreeg als antwoord dat mijn kans zou komen. Gelukkig ben ik mentaal vrij sterk. Het feit dat ik vanuit derde klasse bij Virton kom, speelt daar misschien een rol in. Ik heb genoeg spelers in een soortgelijke situatie zien loslaten, maar ik heb nooit het hoofd laten hangen en zei tegen mezelf dat ik klaar moest zijn om die ene kans te grijpen.

Gesprek met Genk

“Toen ik destijds bij Virton vertrok, had ik al de kans om naar Anderlecht of Standard te gaan. Maar ik wilde geen stappen overslaan. Ik was nog jong en wilde eerst belangrijk worden voor een eersteklasser. Vlaanderen een beetje leren kennen, want daar heerst toch een andere mentaliteit. Het werd Waasland-Beveren en dat bleek een uitstekende keuze. Het eerste jaar kon ik er het hoogste niveau ontdekken, het seizoen erop werd ik titularis.” “Zo kwam ik toch bij Standard terecht. Al had ik de keuze: Anderlecht, Club Brugge, Oostende of Genk. Ik heb zelfs het Genkse bestuur ontmoet, maar ik wilde altijd al voor Standard spelen. De keuze was dus vrij snel gemaakt. Mijn goal in de bekerfinale tegen Genk? Ik ben er apetrots op. Over 25 jaar zullen ze nog steeds zeggen dat ik de finale besliste. Ach, de fans van Genk hebben me kunnen terugpakken. In play-off 1 scoorde ik in de Luminus Arena. Ik had al uitgebreid gevierd (de armen wapperend als vleugels, nvdr.), toen de VAR mijn goal alsnog afkeurde. Daarna deden de Genkfans me na. Kon ik mee lachen. Hoort erbij.”

Sa als concurrent

“Ondertussen heeft de club Orlando Sa teruggehaald. Daar heb ik geen probleem mee. Ik wist dat er een extra spits ging komen. Met enkel Cop en ik was de spoeling eind vorig seizoen dun. Bovendien spelen we nu ook nog Europees. Des te beter dat het Orlando werd. Hij kent de club en kent mij.”

“Sinds de zomer van 2015 speel ik hier, dat maakt me de langst dienende speler in de selectie. Ik kan je zeggen, kalmer dan nu is het nooit geweest. Elk seizoensbegin was er tumult, maar nu voelt alles

Renaud EMOND stabieler aan. Er wordt op lange termijn gewerkt. De komst van Preud’homme heeft voor rust gezorgd. Dat voelen de spelers. De groep werd zelfs niet verstoord door de extra vakantie die Carcela en Edmilson namen.”

Niet naar Qatar

“Of ik een transfer als Edmilson naar Qatar zou overwegen? Moeilijk te zeggen. Junior is nog jong en had bij betere clubs kunnen belanden, maar het is normaal dat zo’n bedrag (jaarlijks 3,5 miljoen euro netto, nvdr.) je overtuigt. Ik respecteer zijn beslissing. Ik heb zo’n bod nooit gehad, maar ik denk niet dat ik het zou doen. Ik heb stabiliteit gevonden met vrouw en kind. Ik denk ook niet aan een transfer. Heb ik nooit gedaan. Bij Virton wist ik dat ik niet over Barcelona moest dromen. Ik wilde daar slagen. Hetzelfde deed ik bij Waasland-Beveren en nu bij Standard.”

“Na één speeldag vind ik het nog te vroeg om over de titel te spreken, maar voor die Europese matchen sta ik te springen. Ik heb Sturm Graz-Ajax gezien, ja. Je moet je toekomstige tegenstanders toch een beetje kennen. Ik schat onze kansen fiftyfifty. Alleen hebben zij het voordeel dat ze de terugmatch thuis spelen. Maar eerst focussen op de match tegen mijn ex-club Waasland-Beveren. Daar zit haast niemand meer die ik nog ken. Onze ex-trainer Yannick Ferrera natuurlijk wel. Een goede coach, die Beveren zonder twijfel in eerste zal houden.”

Ik heb genoeg spelers in een vergelijkbare situatie zien loslaten, maar ik heb nooit het hoofd laten hangen