Plastic afval warmt aarde op
Wetenschapper van Universiteit Hawaï ontdekt per toeval nieuwe bron van broeikasgassen
HONOLULU - Een jonge wetenschapper van de Universiteit van Hawaï heeft per toeval een nieuwe oorzaak ontdekt van de opwarming van de aarde. Zo zou polyethyleen, het plastic dat wereldwijd het meest als afval in de oceanen rondzwerft, de grootste producent zijn van methaan en ethyleen. Die twee broeikasgassen spelen een grote rol in de klimaatopwarming.
De nadelen van plastic afval zijn gekend. Het is veelvuldig aangetoond dat de zogenaamde microplastics – uiterst kleine deeltjes plastic – in het zeewater het leven in de oceanen aantasten. Maar nu dragen de miljoenen tonnen plastic afval die overal rondslingeren ook bij aan de opwarming van de aarde. Het was al geweten dat bij de afbraak van plastic CO2 vrijkomt, maar het is de eerste keer dat ook andere broeikasgassen zoals methaan, propaan en ethyleen onderzocht zijn. Al werd dat laatste per toeval ontdekt. De jonge wetenschapper SarahJeanne Royer onderzocht de uitstoot van methaangas door biologische activiteit in het zeewater. Tijdens het onderzoek ontdekte ze dat de plastieken flessen waarin ze de watermonsters bewaarde, een grotere bron van methaan vormden dan het microscopisch kleine leven zelf. “Dat was een totaal onverwachte ontdekking”, aldus Royer, die na anderhalf jaar onderzoek nu met haar rapport komt. Daarin staan opmerkelijke conclusies. Zo produceert polyethyleen, het plastic dat gebruikt wordt om winkelzakjes te maken, het meeste broeikasgassen. Na een studieperiode van 212 dagen in de zon, ontdekte de wetenschapper dat polyethyleen 176 keer meer methaan uitstootte dan bij de start van het experiment.”
Afbrokkelen
Daarmee is aangetoond dat blootstelling aan de zon een invloed heeft op de stoffen die vrijkomen in het plastic afval. Zonnestraling breekt de oppervlakte van plastic langzaam af en zo kunnen er gassen ontsnappen. Dat proces gaat zelfs verder wanneer het donker wordt.
De link tussen plastic en de opwarming van de aarde was tot nu toe gefocust op de productie van plastic door het gebruik van fossiele brandstoffen en gas. “Vrijwel alle plastic die sinds 1950 werd gefabriceerd, bevindt zich nog op onze planeet. Maar het brokkelt af in steeds kleinere stukjes. En hoe meer stukjes, hoe groter de contactoppervlakte en hoe meer gassen kunnen ontsnappen in de atmosfeer. De wereldwijde industrie groeit explosief, dus zullen er ook rechtstreeks én onrechtstreeks steeds meer broeikasgassen worden geproduceerd”, aldus Royer.
Meer onderzoek nodig
Sarah-Jeanne Royer contacteerde verschillende plasticproducenten. “Ik zei dat ik als wetenschapper de chemische samenstelling van plastic wilde begrijpen. Ik heb geprobeerd om bij hen verschillende soorten plastic te bestellen voor mijn onderzoek en polste naar de productieprocessen. Maar allemaal zeiden ze dat ze geen contact meer wilden hebben met mij. Ik ben ervan overtuigd dat de plasticindustrie zeer goed op de hoogte is, maar dat ze niet willen dat dit nieuws met de wereld wordt gedeeld.”
Andere wetenschappers hebben intussen ook al gereageerd op het rapport. “Niemand weet precies hoeveel methaan en ethyleen het plastic afval wereldwijd produceert. Dit is het zoveelste gevolg van het gebruik van plastic. Verder onderzoek is zeker aangewezen”, zegt oceaanmilieudeskundige Jennifer Lynch van het US National Institute of Standards en Technology.
De plasticbedrijven die ik benaderde, willen geen contact meer met mij. Ze willen niet dat dit nieuws met de wereld gedeeld wordt.
Sarah-Jeanne ROYER
wetenschapper Universiteit van Hawaï
Doos van Pandora
“Onderzoek naar plastic afval toont aan dat we de doos van Pandora hebben geopend. Plastic afval is verraderlijk op alle vlakken. Het bevat verborgen vervuilers zoals zware metalen, maar nu blijkbaar ook broeikasgassen”, aldus een chemicus van Universiteit van Genève.