Gala krijgt een gala
Voor de curator van het MNAC, Estrella de Diego, zit daar het bewijs dat de karikatuur van Gala als poenpakker en streber niet klopt. Waarom liet ze anders het kunstmilieu waarin ze zo goed ingeburgerd was achter zich? De Diego is er van overtuigd dat Gala meer was dan mooi en ambitieus, en dat ze meer in de aanbieding had dan haar mysterieuze Russische aura.
De perstekst typeert Gala als een vrouw die veel las, schreef en surrealistische objecten maakte. Ze ontwierp zelf kleren - het woord ‘galakleding’ is hier niet ijdel gebruikt. Het museum exposeert veel foto’s waarvoor Gala poseerde: van Man Ray, Brassaï en Cecil Beaton. Ze staat ook op schilderijen van Max Ernst.
De übermuze van de 20ste eeuw
Uiteraard is dit voor een deel een Dalí-tentoonstelling. Gala komt voor op tal van zijn spraakmakende schilderijen, zoals de Madonna van Port Lligat of Eén seconde voor het ontwaken uit een droom veroorzaakt door een vliegende bij rond een granaatappel. Of er zijn portretten waarop hij haar liefdevol enkele koteletjes op de schouder schildert of haar afbeeldt met opkomende symptomen van een neushoorn.
Het punt dat de tentoonstelling maakt, is dat Gala coauteur was van dit oeuvre. In de latere fase van zijn leven erkende Dalí haar inbreng en ondertekenden ze samen met ‘Gala-Salvador Dalí’. In de perstekst zegt Estrella de Diego: “Gala creëerde haar eigen imago en bepaalde zelf hoe ze op de schilderijen in beeld zou komen. Zo lag ze aan de basis van het beeld dat hij ontwierp. Ze was deelgenoot van het concept ‘de artiest als kunstwerk’, dat Dalí nastreefde.” De kunstgeschiedenis wordt stilaan herschreven vanuit een vrouwvriendelijker perspectief. Een feministe als Germaine Greer deed dat enkele jaren geleden nog door de inbreng van de partners te herinterpreteren. Ze noemde Gala de übermuze van de twintigste eeuw. “Na haar heengaan was Dalí’s verbazingwekkende creativiteit uitgedoofd”, schreef ze. Versta: zonder de brandstof van de vrouw rijdt het karretje niet ver meer. Wie weet had de Een muze, dat was toch iemand die in de achtergrond kunstenaars tot grootse daden inspireerde? Drie decennia na haar overlijden krijgt Gala, de wederhelft van Salvador Dalí, voor het eerst een tentoonstelling over haar persoon. Waar heeft ze dat
aan verdiend? man op zijn 78 zijn beste jaren wel achter zich.
De recentste demarches om de kunsthistorie te herbekijken, gooien het over een andere boeg. Ze erkennen simpelweg iemands talent. Dat is wat Barcelona momenteel doet met Gala. Hetzelfde gebeurde met de beeldhouwster Camille Claudel, wiens werk steeds overschaduwd werd door Auguste Rodin. Dit voorjaar kreeg ze in Nogentsur-Seine haar eigen museum. Omdat haar werk de moeite is.