Kampse verliest B&B bij bosbrand in Algarve
Felle bosbranden hebben al duizenden hectaren bos in de as gelegd in Portugal. Op meerdere plaatsen vecht een leger brandweermannen, duizend man sterk, tegen de vlammen, maar door de droogte en felle wind is het vuur moeilijk te bedwingen. De grootste bosbrand woedt in Monchique, een stadje in de toeristische regio Algarve, helemaal in het zuiden van Portugal.
B&B Quinta o Ninho van het Vlaamse koppel Gerrit Wouters (49) en Ann S’heeren (51) ligt op amper zeven kilometer van Monchique. “We hebben dit huis in 2016 gekocht. Begin 2017 zijn we naar hier verhuisd en in mei vorig jaar zijn de eerste gasten op bezoek gekomen”, vertelt Ann. “In 2016, toen we naar het huis kwamen kijken, waren er ook bosbranden in de streek, maar daardoor hebben we ons toen niet laten afschrikken. Je gaat er niet van uit dat zoiets elk jaar gebeurt.”
Langste nacht
Zondagmiddag leek het er nog op dat hun B&B aan de vlammen zou ontsnappen. “We waren er gerust in. Maar toen is de wind gekeerd en kwam het vuur plots wel heel dichtbij. We zijn onmiddellijk beginnen te evacueren. We hadden tien gasten op bezoek en die konden allemaal ergens anders terecht.”
Ann en Gerrit konden de nacht doorbrengen bij vrienden aan de kust. Het werd de langste nacht van hun leven. “Je hoopt constant dat het huis gespaard blijft. Toen we vanmorgen (gisteren, nvdr.) terug naar huis reden, leek het wel of we ons in oorlogsgebied bevonden. Maar toch zag ik ook huizen die niet verwoest waren en dat gaf moed. Tot de laatste bocht ben ik blijven hopen.”
Rook en stof
De ontnuchtering was groot, want het vuur had lelijk huisgehouden in Quinta o Ninho. “Drie gerenoveerde gastenkamers zijn helemaal afgebrand. Er blijft niets van over. Je kunt door het dak de hemel zien en de nieuwe badkamers zijn helemaal verwoest. Enkel de luxekamer is gespaard gebleven. Ook onze eigen studio en de gemeenschappelijke gastenruimte zijn nog intact, al is er overal veel schade door rook en stof. Wijzelf gaan hier wel kunnen blijven wonen, maar de gasten moe-
ten we afbellen. We waren volgeboekt tot eind oktober, maar dat valt helaas allemaal in het water.”
Geen brandweer
Toch had de ramp nog groter kunnen zijn. “Het vuur is gestopt, maar we weten zelf niet goed hoe”, zegt Ann. “Onze buurman heeft tijdens onze afwezigheid de tuinman gevraagd om nog eens te gaan kijken en die heeft toen de brandhaard ontdekt. We denken dat dat ons geluk geweest is. Toen wij vanmorgen aankwamen, was de tuinman samen met de civiele bescherming aan het blussen.” De brandweer hadden Gerrit en Ann gisteravond nog niet gezien. “Gerrit heeft 25 jaar gewerkt als vrijwillige brandweerman. ‘Als één brandweerwagen ons huis preventief had natgespoten had alles voorkomen kunnen worden’, zegt hij. Ik snap dat de Portugese brandweer haar handen vol heeft, maar toen wij naar ons huis reden, stonden verschillende brandweerwagens werkloos langs de weg. Dan geeft dat op zijn minst een dubbel gevoel.”
Verzekering
Het koppel is niet van plan om bij de pakken te blijven zitten. “We hebben al contact gehad met de verzekering, maar dat loopt niet van een leien dakje. Door stom toeval waren we pas onlangs te weten gekomen dat ons huis te laag verzekerd was. We hebben dat laten rechtzetten, maar die administratieve molen is nog aan het draaien.” Alleen al voor de drie vernielde kamers rekent Ann op een prijskaartje van 90.000 euro. De steunbetuigingen die gisteren via allerlei kanalen binnenstroomden, doen deugd. “We hebben al heel veel steun gekregen, ook van gasten. Sommige vragen zelfs ons rekeningnummer omdat ze ons willen helpen. Die steun is hartverwarmend. En we zijn vooral heel blij dat iedereen ongedeerd is. Ook de honden hebben we in veiligheid kunnen brengen. Enkel de poezen hebben we nog niet gezien. Hopelijk dwalen ze nog ergens rond in de buurt van het huis.”
Voor Gerrit en Ann is Quinta o Ninho een levenswerk. “Het was onze droom, nu is het een nachtmerrie”, zegt de vrouw uit Leopoldsburg. “We waren in ons hoofd al bezig met de aanleg van een zwembad en een nieuw terras, maar nu moeten we opnieuw beginnen. We zouden er volgend jaar graag weer staan, maar of dat gaat lukken?”