Ondanks brons voor Van Aert blijven Belgen vooral gefrustreerd achter
Ja, de derde plaats van Wout van Aert (23) in de wegrit is knap. Maar de Belgen wilden die Europese trui en dat was ook te merken. Topfavoriet Greg Van Avermaet baalde nog het meest: “Dit doet pijn, want het EK was een doel.”
Toen de finale losbarstte op 50 kilometer van de finish zaten met Wout van Aert en Xandro Meurisse meteen twee Belgen in de beslissende elf. Met ook het Italiaanse duo Trentin-Cimolai en de Nederlanders Van der PoelLammertink erbij was de kloof snel een feit en gaf het peloton het op. “Van Avermaet, Stuyven en ik gingen om beurt meeglippen, maar bij de eerste poging was het meteen raak”, zegt Van Aert. “Het was een ideale situatie voor mij en ik dacht dat ik kon winnen. Tot de laatste centimeters, maar ik raakte niet over Trentin. Die val van Meurisse was wel een tegenvaller.”
Van Aert bleef over met het Italiaanse duo, Van der Poel en de Spanjaard Herrada. “Aanvallen had geen zin met die twee Italianen. En ik had vertrouwen in mijn spurt. Aan het eind van een lange en zware wedstrijd is het niet altijd de snelste die wint. Maar Trentin is geen nieuweling, hé. Die bron-
Greg VAN AVERMAET zen medaille is mooi voor later, maar eigenlijk heb je daar niets aan.”
Van der Poel was wel blij met zijn tweede plaats. “Op het einde was ik niet meer super. Maar dit is toch een bevestiging dat ik op de weg ook goed ben. Vandaar dat ik volgend jaar wat voorjaarskoersen ga rijden.”
Minder geweldig werd het voor Greg Van Avermaet. “Ik ben zeer ontgoocheld, want dit EK was een doel.” Het werd een gemiste kans. Waarom glipte hij dan niet mee met Van Aert? “Het was nog vijftig kilometer. Als ik daar reageer en alles komt samen, heb ik niets meer over voor de slotronde. Maar geen enkel land wou nog
Wout VAN AERT achtervolgen. Vooral de Duitsers begrijp ik niet. Met Nico Denz gingen ze de koers toch niet winnen?”
Samen met onder anderen Jasper Stuyven vloog de olympische kampioen meteen na de wedstrijd met een charter vanuit Glasgow naar Groningen, waar hij vandaag start in de BinckBank Tour. “Maar om daar gemotiveerd te geraken, zal ik eerst een beetje moeten bekomen, vrees ik.” Zo werd de 19de en laatste medaille op deze geslaagde samengestelde Europese kampioenschappen er eentje in mineur. Bij de vorige achttien was er telkens blijdschap, nu vooral frustratie en ontgoocheling.