“We snakken naar een doodgewoon leven”
Kenric (4) weer thuis na bestralingen in Zwitserland
Zaterdagavond was het verzamelen geblazen in het parochiecentrum in Velm voor een benefietavond voor de vierjarige Kenric Enckels. Peter en Siska Degroot uit de gemeente wisten een hele groep vrijwilligers op de been te brengen om een handje toe te steken voor een geslaagde avond. De ouders van het kleine kankerpatiëntje waren erg blij met de inzet, maar snakken nu naar een normale familiale situatie. Volgende maand wordt Kenric vijf. Hij is al meer dan 2,5 jaar in behandeling.
In januari 2016 werd na een scan van het UZ van Leuven vastgesteld dat Kenric leed aan rhabdomyosarcoom, een zeldzame kanker die het spierweefsel aantast. Vanaf die dag begon een lijdensweg voor hem die ook zwaar drukte op het hele gezin. Kenric is nog maar pas terug thuis en vrij goed hersteld van de bestralingen in Zwitserland en afgelopen maandag startte hij opnieuw een erg zware periode. Zeventien chemosessies van telkens zes dagen in een jaar tijd. Met veel goede hoop keerde de hele familie terug uit Duitsland waar Kenric 33 bestralingen had doorstaan. Elke dag om 8 uur de Zwitserse grens over naar het Paul Scherrer Institut in Villingen (Zwitserland) waar Kenric onder volledige narcose een protonbestraling kreeg. “Ik heb nooit meer de dagen afgeteld dan in deze periode,” zegt papa Serge Enckels op wie de behandeling van zijn zoon-
tje heel zwaar heeft ingehakt.
Droom
Kenric kan nu wel weer opnieuw op de normale manier ademen. Hij kreeg ook een voedingssonde. “Het voordeel hiervan is dat wij nu zelf een deel van de chemokuur kunnen overnemen en met de sondevoeding zijn gewicht wat op peil kunnen houden. Het zijn binnen een jaar om de drie weken zeventien chemokuren van telkens zes dagen. Dankzij deze sonde moeten wij alleen op de maandagen in Leuven zijn”, zegt zijn papa. Kenric krijgt nu een cocktail van drie verschillende chemo’s maar één daarvan wordt alleen terugbetaald voor patiënten vanaf 18 jaar. “Kenric komt niet in aanmerking wegens zijn leeftijd wat op zich te gek is voor woorden. Ik wil dan ook alle vrienden en sympathisanten bedanken voor de inzet bij de benefietdagen. Onze ganse familie koestert nu een droom om snel weer in het ritme van het doodgewone dagelijkse leven te komen, buiten de spotlights. En Kenric wil naar school, zo simpel kan een droom zijn,” besluit Serge.