Dag op dag 75 jaar geleden werd B-17 neergehaald in Caetsbeek
Vandaag is het dag op dag 75 jaar geleden dat een Amerikaanse B-17-bommenwerper met tien bemanningsleden werd neergehaald door Duits luchtafweer. Het toestel kwam neer in de omgeving van de vijvers van de Caetsbeek, de plaats waar nu de Henry Fordlaan ligt. Van de tien bemanningsleden konden er acht tijdig uit het vliegtuig springen. De jonge mannen Edward Musante en William Hinton overleefden de crash niet. Een vergeten stukje geschiedenis.
Neen, een monument is er niet. Net zoals er geen verwijzing is naar de plek waar het vliegtuig zich de grond in boorde. Misschien ook wel omdat in de jaren zestig beslist werd een weg aan te leggen voor de toen in de stijgers staande Ford-fabrieken in Genk. Nochtans is volgens lokale historici de geschiedkundige waarde in het kader van de bevrijding van ons land niet gering. Wat gebeurde er exact 75 jaar geleden? “De Alice from
Dallas, zoals dat bewuste vliegtuig heette, maakte deel uit van de 100th Bomb Group”, weet Alex Marut, amateurhistoricus en auteur van het boek ‘Pilotenhulp in Genk’. “Ze waren opgestegen in Thorpe Abbots om in formatie met andere bommenwerpers voor een aanval op Duitse stellingen op het Europese vasteland. Omstreeks 10.30 uur vlogen ze boven Limburgs grondgebied richting Duitsland toen ze beschoten werden door Duits afweergeschut dat hier stond opgesteld. Ze werden meteen getroffen en de met brandstof gevulde rechtervleugel vatte vuur.”
Aan de staart blijven hangen
De piloot Roy Claytor liet volgens Marut het toestel zakken om de formatie te verlaten, maar dreigde te gaan spinnen. “Toen ook de linkervleugel in brand vloog riep hij dat iedereen zijn parachute moest aangespen en springen”, gaat Marut verder. “De bommen die aan boord waren zijn allemaal gedropt. De man slaagde er tijdens het neerstorten in het ontsnappingsluik te bereiken en uit het vliegtuig te springen. Maar er hingen maar acht parachutes in de lucht. Edward Musante was er ook wel in geslaagd te springen. Maar zijn parachute was blijkbaar blijven hangen aan de staart van het neerstortende vliegtuig. William Hinton is nooit uit het toestel geraakt.”
Wiek en propeller
Niet alleen de Duitse bezetter zag het vliegtuig en parachutisten neerkomen. “Buurtbewoners waren eerder daar”, zegt Dirk Thielens van Taskforce Liberty, de vzw die tot doel heeft historisch materieel uit de Tweede Wereldoorlog te beschermen en te restaureren. “Zo’n vijftig mensen stonden rond één van de bemanningsleden. Ze omhelsden hem en gaven hem eten. Ze hielpen zijn parachute te verstoppen en hem uit handen van de Duitsers te houden. Ook de andere parachutisten werden op dezelfde manier gesteund.” De slachtoffers van de crash werden tijdelijk begraven in Genk en na de oorlog overgebracht naar hun thuisland om daar opnieuw begraven te worden. Het toestel was gecrasht aan de vijvers van de Caetsbeek. “Over de exacte plaats is lang onduidelijkheid geweest”, gaat Thielens verder. “Maar aan de hand van getuigenissen hebben we de plek kunnen traceren. Door oude en nieuwe kaarten op elkaar te leggen weten we ook nu waar dat was. De vijvers van de Caetsbeek zijn er niet meer. Drooggelegd om de weg naar de Ford-fabriek in Genk aan te leggen. Het is dus onder de huidige Henry Fordlaan dat er een stukje verborgen geschiedenis ligt. Het enige dat nog rest zijn de verslagen van de piloten destijds en een wiek van de propeller die momenteel een plekje heeft in de hangaar van Hell on Wheels in Zutendaal.
Toen de linkervleugel in brand vloog riep de piloot dat iedereen moest springen. Twee inzittenden hebben het niet overleefd
Alex MARUT Auteur ‘Pilotenhulp in Genk’