“Tranen van geluk”
Hét moment van Pukkelpop 2018 vond niet rond middernacht op het hoofdpodium plaats, maar op zaterdagmiddag in de Marquee, toen Mauro Pawlowski en de fanfare de Kempenzonen Willy Sommers het podium op haalden. Het leidde tot een bescheiden vorm van Willymania, met 214 verkochte Sommers-T-shirts en een ‘Laat de zon in je hart’ dat de hele zaterdag over de wei echoode.
Willy Sommers! We hadden er een beetje mee gelachen op voorhand, maar daar stonden we dan: traantjes te bedwingen, op de middag tussen 5.000 andere bijna bleiters. Er gebeurde iets in die tent, iets magisch. De schoonheid van het Vlaamse levenslied, al dat jong volk dat élk woord meezong, een polonaise door de zaal, Mauro die er obscure shit tussen smeet met ‘Sex Dwarf ’ van Soft Cell begeleid door een fanfare. Hét absolute moment van heel Pukkelpop. Achteraf een interview met Willy en Mauro. Net als het publiek waren ook zijzelf geëmotioneerd van de enorm warme reactie van het publiek. “Dit is de mooiste dag uit mijn leven,” zei Willy Sommers. “Sorry, maar de hoofdact van vandaag
is al geweest,” voegde Mauro Pawlowski daar nog aan toe. “Ik had tranen van geluk in mijn ogen”, besloot de leeuw in z’n kooi. Snappen we. “Songs rond homo-erotisch sadomasochisme passen perfect in ons repertoire”, aldus Mauro. Snappen we, eh, ook, denk ik.
Ook Chokri, die de polonaise op gang trok, genoot met volle teugen, was achteraf lyrisch. “Er gebeurde bij dat concert iets over generaties heen: dat was mooi. En in de sfeer van dat optreden heb ik me laten meeslepen. Achteraf was ik stikkapot en heb ik mijn T-shirt moeten uitwringen van het zweet (lacht). Maar meer moet je daar niet achter zoeken.”
→ Bekijk het volledige interview op hbvl.be Moe maar voldaan zijn zondagochtend en -middag de zowat 40.000 kampeerders van Pukkelpop huiswaarts getrokken. Officieel sloot de camping om 12 uur, maar een uur later pakten de laatsten pas hun boeltje na een loodzware feestnacht. Het merendeel van de kampeerders droop in zombiemodus af na een geslaagde feestvierdaagse. De uittocht verliep zo vlot dat de Kempische Steenweg, die sinds woensdag voor alle verkeer was afgesloten, rond 14 uur weer werd opengesteld.
Om de afvalberg te verminderen, vroeg de organisatie aan de feestvierders een waarborg van 10 euro. Die was terug te verdienen door twee zakken met afval binnen te brengen. Een groot deel van de hoofdzakelijk jonge kampeerders maakte daar gebruik van. Toch was het terrein zondag nog altijd een klein slagveld met achtergelaten tentjes, stoelen en vooral gesneuvelde partytenten die dit jaar opvallend talrijk opgetrokken werden. “Onze tent hebben we mee. Ze is nog in orde en kan nu weer de zolder op”, zegt Beringenaar Vic Slagmolen. “De partytent is donderdagnacht weggewaaid. En veel zatte mensen zijn er tegenaan gelopen. Het was niet meer de moeite om ze mee te nemen”, vult Jonas Truyen aan.