Comfortzone

De poules van de Europa League, dat is en blijft voor Genk de eerste doelstelling in dit nog prille seizoen. Eén stap is het daar nog van verwijderd. Het Deense Bröndby is de ultieme horde. Daarna kan de focus integraal op de competitie en wordt het Europese verhaal een overheerlijke bonus. Intussen blijft het echter zaaks om de aansluiting met de top in de Jupiler League te behouden.

Welnu, alle credits aan dit Genk. Het doet veel meer dan dat. Op dit ogenblik moet het Anderlecht in de klassering laten voorgaan. Maar de Europese belasting begint in Brussel pas in september. Vandaar: de ploeg die er in ons land tot nader order met kop en schouders bovenuit steekt, is Racing Genk.

Felice Mazzu, bezoekend coach gisteren in de Luminus Arena, was zo charmant om dat te erkennen. Knap, want de man had net een bittere pil te slikken gekregen. Het was zijn grote verdienste dat hij er als eerste in geslaagd was om de Limburgers helemaal uit hun comfortzone te halen. Met verschroeiende druk op bal en tegenstander, met het schuim op de mond in de duels en met fraai combinatievoetbal, dat geregeld leidde tot kansen, bracht hij de thuisploeg aan het wankelen. Desondanks bleven de drie punten thuis. Omdat de boodschap van Clement bij ‘zijn’ Genkies is doorgedrongen: puur op klasse win je in de Jupiler League geen match. Daardoor panikeert niemand bij een tegenslag maar blijft iedereen pushen. Tot er bij de tegenstander ergens een schakel wegvalt en het surplus aan klasse alsnog de beslissing forceert.

De eerste serieuze test in dit seizoen was een voltreffer. Genk is klaar voor Bröndby.