“Joggen zien we door de vingers”
Senioren demonstreren straffe voorzetten op wandelvoetbal
“Joggen zien we door de vingers, maar echt rennen is een overtreding”, schetst Frans van Driel (75) op het plein bij KFC Hamont ‘99 één van de uitgangspunten van ‘walking football’ oftewel wandelvoetbal. Ideaal voor 55-plussers die toch nog tegen een balletje willen trappen en gezond bezig willen zijn. Het wordt doorgaans op een kwartveld tegen wandeltempo gespeeld, al valt dit in de praktijk nogal mee. Zo bleek er zaterdag tijdens een enthousiast bijgewoond demonstratietoernooi in Hamont bij momenten behoorlijk wat vaart in het spel te zitten. “Maar aanraken mag wel niet.”
“In België is wandelvoetbal nog niet echt doorgebroken. Met dit toernooi wil ik het tij helpen keren”, motiveert Frans van Driel zijn initiatief om een demotoernooi te organiseren tijdens de opendeurdag van de Hamontse voetbalploeg. “In Engeland waar de sport is ontstaan - heb je liefst 3.000 wandelvoetbalteams. In Nederland zijn dat er toch al 300, maar in ons land slechts 20. Een viertal daarvan zit in Limburg. En dat terwijl mensen hier toch ook steeds ouder worden. Daarom hoop ik dat wandelvoetbal hen uit de zetel krijgt. Zowel mannen als vrouwen. Niet alleen voor de gezonde beweging, ook voor het gezelschap.”
Witte streep
Om ouderen over de witte streep te trekken, heeft wandelvoetbal enkele beperkingen. “Het is geen contactsport, je mag elkaar niet aanraken. Geen slidings, geen doelmannen en geen buitenspel. De bal mag ook niet boven heuphoogte komen.”
Van Driel kreeg zaterdag alvast vier teams bij elkaar en hoopt dat de kiem is gezaaid voor een permanent initiatief. “We zijn een beetje pionier en waren bij onze start in 2013 de eerste wandelvoetbalploeg van het land”, wist speler Paul Bellefroid (71) van het Senior Army van KRC Genk. “KRC heeft ons erkend als volwaardig onderdeel en ondertussen tellen we bijna 20 spelers. Voorlopig hebben we geen oud-KRC’ers in onze rangen, al trekken we wel aan de mouw van Pierre Denier. Maar die heeft het nog te druk bij de club. Mijn eigen voetbalcarrière beperkt zich tot mijn schooltijd. Wandelvoetbal vergt toch een ander soort techniek om een pas te geven. Je speelt vijf tegen vijf, en bent constant in beweging. Na twee keer 20 minuten spelen, heb je echt wel intensief gesport.”
Wennen
Mart Kluitmans (57) uit Achel speelde nog ooit in de hoogste klasse van het amateurvoetbal in Nederland, bij DBS Eindhoven. Ruim 15 jaar had hij niet meer tegen een bal getrapt toen hij zaterdag kennismaakte met wandelvoetbal. “Het is wennen want de neiging om te rennen, moet ik toch onderdrukken. Als je iemand wil passeren, moet je wandelen. In het begin is dat iets wat je moet aftasten samen met de andere spelers. Maar het smaakt wel naar meer. Omdat ik wat last heb van mijn heupen zit gewoon voetballen er niet meer in, dus dan is dit misschien wel een alternatief.”