Goffin vs. de twijfels
Marc De Hous, ex-coach Kim Clijsters, hoopt dat de Luikenaar gelanceerd is voor een sterk najaar Net nu David Goffin (27) in Cincinnati aan zijn beste tornooi van 2018 bezig was, dwong een weerbarstige schouder hem tot opgave. “Een verstandige beslissing
Hij nam een zeer verstandige beslissing. Verder spelen zou zijn blessure alleen maar verergerd hebben
Marc DE HOUS
Goffin speelt heel economisch en vermijdt op die manier blessures
Marc DE HOUS
Ik heb al te veel wisselvalligheid gezien. Goffin wisselde sterke momenten af met dramatische passages
Marc DE HOUS
1 IS DIE BLESSURE PECH OF OVERBELASTING?
“Gezien zijn zware programma zal die hinder toch vooral veroorzaakt zijn door overbelasting. David werkte vijf matchen in vijf dagen af en klopte vrijdag met Del Potro en Anderson zelfs twee top tienspelers op dezelfde dag. Hij nam dus een zeer verstandige beslissing. Verder spelen zou zijn blessure alleen maar verergerd hebben. Maandag begint de US Open. Natuurlijk is zo’n opgave jammer, maar Goffin is ver van de eerste topper die een aanlooptornooi naar een Major laat schieten. Je merkt dat de absolute elite, met Federer op kop, zich steeds meer focust op die vier topevenementen. Nadal trok zich zelfs al voor de start terug uit Cincinnati.”
“Ook op langere termijn is dit een wijs besluit. Stel je voor dat Goffins blessure chronisch zou worden… Hij heeft in de herfst van 2018 nog veel punten te verdedigen: een vierde ronde op de US Open, een finale op de Masters, overwinningen in Shenzhen en Tokio... Sowieso blijft blessurelast een probleem in het tennis. Zo zullen in New York voor het eerst sinds Wimbledon 2017 alle leden van de Big Four samen aan de start komen, maar hoe fit zullen die zijn? Dat anno 2018 alle vier toppers kunnen en willen deelnemen aan een Major mag al een succes heten. In 2017 bleven Djokovic en Murray weg uit de US Open, terwijl ook de winnaar van 2016 Wawrinka geblesseerd thuisbleef.”
2 IS GOFFIN DOOR ZIJN TENGERE GESTALTE MEER OF MINDER BLESSUREGEVOELIG?
“Dat is moeilijk te zeggen. Alhoewel David de voorbije twee jaar heel veel tornooien afgewerkt heeft, geraakte hij niet al te veel geblesseerd. Die uitschuiver in Parijs over dat zeil en die oogblessure in Rotterdam hadden eigenlijk niets met sport te maken. Goffins carrosserie oogt met zijn 1,80 meter en 68 kilogram natuurlijk veel lichter dan spierbundels als Del Potro of Nadal, maar onze landgenoot beweegt veel vinniger, soepeler en wendbaarder dan die krachtpatsers. En vergis je niet: hij kan ook wel een opslag van 190 kilometer per uur afvuren. Aan 220 kilometer per uur moet hij natuurlijk niet denken, maar hij kan met zijn buitengewone return die opslagmonsters wel van repliek dienen. Omdat Goffin niet over één killerslag beschikt moet hij vaak hard werken voor zijn punten, maar hij staat nog steeds bij de tien besten ter wereld. Wat hij mist aan pure power, compenseert Goffin met zijn accuratesse. Hij speelt heel economisch en vermijdt op die manier blessures.” “Meer nog dan fysieke hinder leek hij mij vooral mentaal broos te zijn. 2017 heeft veel van hem gevraagd en die twee schamele weekjes in het tussenseizoen volstonden niet om de mentale batterijen op te laden. Zou dat ook meespelen in het gedrag van bijvoorbeeld Djokovic, bij wie ik zijn vroegere sereniteit mis? En eigenlijk geldt dat ook voor Roger Federer, die ik ook al meer gemoedsrust heb weten uitstralen. Blijkbaar worden die gasten niet echt milder met de leeftijd. Of is het gewoon de gigantische druk waaronder die elite staat?”
3 HEEFT HIJ ONDANKS ALLES ZIJN TOPNIVEAU TERUGGEVONDEN?
“Zover zou ik nog niet gaan, ook al tenniste hij uitstekend tegen Kevin Anderson in Cincinnati. Het was indrukwekkend hoe hij het nummer
6 van de wereld compleet wegveegde. En ook tegen Federer deed hij het in die eerste set meer dan behoorlijk. Zonder die pijnlijke schouder zou hij die set misschien zelfs gewonnen hebben. Maar voor de rest heb ik al te veel wisselvalligheid gezien van Goffin dit seizoen, ver weg van het sublieme niveau uit de herfst van 2017. Hij wisselde sterke momenten af met dramatische passages.”
“Al die tijd bleef ik met twijfels zitten, die blijkbaar ook bij zijn entourage heersten. Vooral na zijn uitschakeling in de eerste ronde van Wimbledon las ik frappante dingen. Zo verklaarde zijn coach Thierry Van Cleemput in de pers dat hij het ook niet meer wist. Sterker: Van Cleemput suggereerde zelfs dat een andere coach misschien wel raadzaam zou zijn. En vooraleer een coach zoiets zegt…. Dat wijst erop hoe groot de twijfels waren. Op Wimbledon verwees Goffin zelf naar un manque de jus, een gebrek aan grinta. En dat klopt. Als commentator heb ik me dit jaar voortdurend afgevraagd waarom David toch zo mat speelde. Waar was zijn spelvreugde? Ik verschoot warempel als hij toch nog eens een vuistje toonde. En met die instelling ben je kwetsbaar.”
“Maar in Cincinnati zag ik plots weer flitsen van de oude Goffin. Anderson wist echt niet goed wat hem overkwam en keek voortdurend smekend naar zijn box. Zou Goffins overwinning vorige week in de eerste ronde tegen het jonge Griekse talent Stefanos Tsitsipas voor een déclic gezorgd hebben? Ik heb het met Kim Clijsters zelf meegemaakt hoe één zege een wereld van verschil kan maken. Ik kan alleen maar herhalen: tien psychologen kunnen niet op tegen één overwinning. Plots begint die forehand, waarover hij of zij zo mopperde, wél te renderen en die opslag wél te draaien. Er wacht David nog een loodzwaar naseizoen. Hopelijk is hij nu gelanceerd voor de eindspurt.”