“Het was niet allemaal hosanna onder Coucke”
De wervelwind Marc Coucke is definitief gepasseerd bij KV Oostende. Hugo Broos (66) is de man die het nieuwe KVO moet bouwen door de zware Couckecontracten te lozen en véél goedkopere spelers te halen. Na jaren als coach is Broos voor het eerst echt sportief directeur. Een nieuw leven.
mei bepaalt Broos de transfers bij Oostende. “Ik heb genoeg voetbalkennis om een goeie speler op te sporen, maar de onderhandelingen zijn soms genadeloos. Zo hadden we een akkoord met Colin Coosemans, maar Mechelen wilde 750.000 euro. Gent betaalde dat wel en nu zit Colin daar op de bank achter Kalinic. Daarnaast is er het administratieve luik. Ik kan overweg met een standaardcontract, maar vraag me om een speler te registreren bij de FIFA en ik weet begot niet hoe ik eraan moet beginnen.”
Lombaerts als ballast
Broos moet van KVO weer een leefbare club maken zonder de geldstromen van Coucke. “De erfenis van Coucke weegt véél zwaarder dan gedacht. Als Marc 800.000 euro moest leggen voor een speler, dan deed hij dat. Oké, hij maakte van Oostende een club die Europees voetbal haalde en ze deden ook goeie zaken door de verkoop van Dimata, Marusic en Lukaku, maar het ging te snel, hé. Het is niet omdat Coucke hier passeerde dat het allemaal hosanna was.”
Broos zit ook met de ballast van Coucke. Lombaerts heeft een gigantisch contract, grootverdieners als Conté en Bossaerts zitten in de B-kern. “Bossaerts kan naar NEC, maar weigert. Het is geen club aan de Costa del Sol, neen. Maar denkt hij dat Barçelona gaat komen? De realiteit is dat er amper interesse is. Als hij Nijmegen weigert, kan hij in de toekomst wellicht een andere job gaan zoeken voor minder geld.” Vraag is of Broos ook zo rustig zou zijn gebleven als hij zoals Nicolas Lombaerts aan de kant werd geschoven. “Ja”, zegt hij. “Dat Nico op de bank zit, is niet ingegeven door het bestuur. Bovendien was Lombaerts de allereerste met wie ik een gesprek had. Nico zei toen dat hij weg wou omdat hij ontgoocheld was dat Coucke zijn beloftes niet nakwam. Twee maanden later herhaalde hij dat. Dan moet hij nu niet zeggen dat hij wil blijven.” Het was dus puzzelen in het postCoucke tijdperk. “Ik wil vooral niet dat Gert Verheyen me straks verwijten kan maken. Al zal ik ook altijd twintig procent van de verantwoordelijkheid dragen. Niet omdat ik mij moei met de opstelling, maar omdat ik de kern samenstelde. Al zal ik mijn trainer nooit laten doodbloeden.”
Verraden
Een verwijzing naar zijn ontslag in Anderlecht. “In dertien jaar tijd heb ik nooit meer vrijwillig een voet op Anderlecht gezet. Ik ben er twaalf jaar speler geweest, maakte hen kampioen als trainer en werd dan bij het huisvuil gezet. Bij Vercauteren en Jacobs stonden ze altijd aan de zijde van hun coach, maar mij lieten ze doodbloeden. Op den duur kreeg ik zelfs de schuld wanneer Kompany te laat was voor een interview. En na een groepsgesprek achter gesloten deuren las ik een dag later alles tot in de details in de krant. Die C4 bij Anderlecht is bij mij nooit verteerd.”