Quick Step capituleert
Yves Lampaert en co kunnen dominantie niet verzilveren in boeiende oorlogskoers
Het kan dus ook eens fout lopen bij Quick Step Floors. Met drie mee in de beslissende vlucht, maar uiteindelijk won wel de Estse kampioen Mikhel Räim de gloednieuwe Great War Remembrance Race. “Triestig, ze zaten allemaal naar ons te kijken”, zei een ontgoochelde Yves Lampaert.
“Godverdoeme, wat had ik hier graag gewonnen.” Yves Lampaert was zwaar ontgoocheld na de aankomst van de Great War Remembrance Race. Het toont aan dat de gloednieuwe wedstrijd meteen hoog staat aangeschreven bij de renners. Een kleine GentWevelgem, met passages over Plugstreets en hellingen in de Westhoek. “Het is een klassieke koers op een prachtig parcours”, vond Lampaert. “Maar ik moest mijn gat nog maar opheffen en ze zaten meteen in mijn wiel. Maar dat is logisch, zeker?” Quick Step kwam dan ook met een heel sterk team aan de start en nam de koers in handen. Er werd vanaf de start gevlamd en dat resulteerde na twee uur oorlog in een kopgroep van negentien met daarbij drie blauwe mannetjes: naast Lampaert ook Fernando Gaviria en Fabio Jakobsen. De andere ploegmaats, onder wie Niki Terpstra, hielden het peloton onder controle. Maar op vijftig kilometer van de finish ging het licht uit bij Gaviria. “Dat was te verwachten door zijn jetlag”, zei Lampaert. De Colombiaan landde woensdagavond pas vanuit zijn thuisland in Brussel en mikt vooral op de Bretagne Classic in Plouay zondag en vooral de Tour of Britain.
“Ik probeerde op de Kemmelberg en daarna op die kasseien van de Palingbeek maar raakte niet weg”, zei Lampaert. Op de koop toe moest Jakobsen tegen de krampen vechten. “Zo konden die drie op kousenvoeten wegrijden.”
Est is the best
Die drie waren de Estse kampioen Mikhel Räim, de Pool Pawel Bernas en Preben Van Hecke. De Nederlander Jan Willem van Schip probeerde nog de sprong te wagen, maar kwam net te laat. In de spurt stond er geen maat op Räim. “Ik moest van ploegleider Eric Van Lancker gisteravond goed het roadbook bekijken, en dat heeft geloond”, zegt de 25-jarige Est van Israel Cycling Team. “Maar ik hou van deze koersen, met kas- seien en kleine hellingen. Door een blessure heb ik de voorjaarskoersen gemist. Ik heb nu bewezen dat ik die aankan. En zo’n nieuwe koers winnen in Vlaanderen, met zo’n historische achtergrond: dat is speciaal. Als Est weet ik welke miserie de oorlog heeft teweeggebracht.”
Opwaardering
Wat nogmaals aantoont dat de Great War Remembrance Race een blijvertje wordt dat nog aan belangstelling zal winnen. De organisatoren, sponsors (en onvermijdelijke politici), met op kop Wouter Vandenhaute van Flanders Classics en Ghelamco-baas Paul Gheysens, stonden aan de Menenpoort ook te glunderen. Deze herdenkingsrace van de Eerste Wereldoorlog verdient meer dan vier WorldTourteams aan de start, maar kampt in de overvolle kalender met de concurrentie van de Ronde van Duitsland en de Vuelta. “Maar we hebben grote ambities en mikken hoger”, zegt Hans De Clercq namens de organisatie. “We gaan nu samenzitten en evalueren. Een andere datum is een mogelijkheid, maar we gaan zeker al de opwaardering aanvragen naar een koers buiten categorie.”