Dorp zonder verkiezingen
Door Indra Dewitte
1 september. Het startschot voor drukbezette ouders en grootouders om hun kinderen weer klaar te stomen voor een nieuw schooljaar. Dit weekend geven honderden Limburgse leerkrachten nog snel een laatste lik verf of een finale poetsbeurt aan hun klasje en doen winkelketens gouden zaken. Iedereen wil klaar zijn voor een fris begin. Dit jaar schiet er nog een andere groep mensen uit de startblokken: onze politici. 14 oktober lijkt ver weg, maar wanneer je job op het spel staat, is het net morgen. In de komende weken zal u overstelpt worden door verkiezingsreclame - ja, ook wanneer u een stickertje ‘Geen reclame aub’ op uw bus heeft gekleefd - u zal tientallen politici hoogstpersoonlijk aan de deur krijgen die u waarschijnlijk van haar noch pluim kent. En zuchtend zal u proberen om te ontsnappen aan de zoveelste verkiezingsbelofte waarmee u doodgeslagen wordt. Want hoe kan u in godsnaam door de bomen het bos nog zien?
We gaan u helpen. Het Belang van Limburg is de boer opgetrokken. We hebben in alle 42 gemeenten van Limburg de sfeer opgesnoven en geluisterd naar uw vragen. Via enquêtes en honderden gesprekken hebben we uitgevlooid waarvan u nu echt wakker ligt en welke vragen u eindelijk wel eens beantwoord wil krijgen. En met dat lijstje trekken we naar de lijsttrekkers.
Soms levert dat verrassende gesprekken op, zoals u vandaag kan lezen in onze eerste gemeente: Herstappe. Het dorp onder de glazen stolp, wordt Herstappe wel eens genoemd. Of het Bokrijk van de politiek. Met haar 83 inwoners, waarvan er 72 stemgerechtigd zijn, is het de kleinste gemeente van ons land. Omdat er maar één partij opkomt, zijn er zelfs geen echte verkiezingen. Alles lijkt zonder slag of stoot georganiseerd te zijn. Het is alsof de burgemeester, schepenen en raadsleden bijna op een organische manier tot een gemeenteraad versmelten. Maar hoe idyllisch het ook klinkt en hoe vriendelijk en sympathiek de politici van Herstappe ook zijn, het is en blijft zuivere politiek. Met verschillende kampen en clans, met angst voor postjes en met soms een regelrechte oorlog. Zelfs in een dorp waar het gemeentehuis tegelijk postkantoor, politiepost en bank is, en de schepenen zelf de straten poetsen of de kerkhofmuur repareren, wordt politiek af en toe heel hard gespeeld. Misschien is dat niet eens zo slecht. Dat getouwtrek, geruzie en verzoening zijn nu eenmaal een deel van het democratische spel. Het zorgt ervoor dat politici weer (even) beter luisteren naar hun kiezers. Maak daar dus vooral gebruik van, want in de komende weken heeft u de touwtjes in handen. Laat van u horen, via welk forum dan ook. Want politici leven bij gratie van de burger. Al lijken we dat soms wat te vergeten.
Laat van u horen, via welk forum dan ook. Want politici leven bij gratie van de burger. Ook al lijken we dat soms wat te vergeten