Snelste 100 meter van het seizoen
CHRIS COLEMAN strandt met 9”79 op drie honderdsten van stadionrecord
Jamaicaan
De sterkst bezette 100 meter ooit op de Memorial was het. Acht sprinters met een besttijd onder tien seconden in de startblokken verzameld. De 22-jarige Amerikaan Christian Coleman toonde zich de snelste in 9”79, de snelste wereldjaartijd. Mooi, maar volstond het om het gevoel van nostalgie naar Usain Bolt, die zeven jaar geleden het stadionrecord op 9”76 vastlegde, te doen verdwijnen? Daar valt over te discussiëren.
Dat 9”79 een absolute topchrono is, daar kan geen twijfel over bestaan. In het verleden slaagden slechts zes atleten erin de hectometer sneller af te leggen dan Coleman gisteravond. Maar probleem blijft dat Coleman er niet in slaagt echte emotie los te weken bij het grote publiek, zoals in het verleden Usain Bolt, Carl Lewis en Ben Johnson dat wel konden. Indoorwereldrecordhouder 60 meter met 6”34, tweede op het WK in Londen vorig jaar achter Justin Gatlin maar voor Bolt, het zijn referenties om u tegen te zeggen, maar wie kan ze zo uit het blote hoofd citeren behalve de verstokte atletiekliefhebber?
En zo komen we nog maar eens bij de vaststelling dat de atletiek wanhopig op zoek blijft naar een nieuwe Usain Bolt. Want Coleman kan niet alleen niet tippen aan het charisma van de gepensioneerde Jamaicaanse superster, ook louter sportief heeft hij nog een hele weg af te leggen om tot op de hoogte van Bolt te komen. Niet alleen omdat de Jamaicaan met een supersonische 9”58 al negen jaar het wereldrecord in handen heeft, maar ook omdat die een indrukwekkende reeks topchrono’s achter zijn naam heeft staan. Liefst elf keer deed het spurtwonder uit de Caraïben de chrono’s stoppen op of onder de 9”79 van Coleman, waarvan twee keer in het Koning Boudewijnstadion: 9”77 in 2008 en 9”76 in 2011.
Maar als het over zijn sportieve ontwikkeling gaat, pleit Coleman verzachtende omstandigheden. “Vanavond kon ik pas de eerste keer dit seizoen al mijn kwaliteiten aanspreken”, aldus de jonge Amerikaan. “Ik ben de voorbije maanden voortdurend gehinderd geweest door blessures aan beide hamstrings, daardoor kon ik nooit opbouwen naar die ene, ideale wedstrijd.”
Hamstrings
Die ene, ideale wedstrijd, wat bedoelt Coleman daarmee? Het antwoord illustreert dat de Amerikaan helemaal niet beantwoordt aan het beeld van de grootsprakerige testosteronbommen voor wie sprinters vaak gehouden worden. “Ik wil geen cijfers noemen waar ik in de toekomst wil uitkomen, ik probeer gewoon elke keer zo snel mogelijk te lopen. Of ik nu vind dat ik de allersnelste sprinter ter wereld ben? Goed, ik mag dan wel bovenaan de wereldranglijst van dit seizoen staan, toch ga je me dat niet horen zeggen. Er zijn nog zoveel andere goede sprinters naast mij.” Charisma, het blijft het grote manco van de wereldsprint anno 2018. Of Christian Coleman, de Diamond League-winnaar die gisteren 50.000 dollar verdiende, Noah Lyles – gisteren niet aanwezig op de Memorial, maar donderdagavond 19”67 over 200 meter in Zürich – of nog iemand anders in de voetsporen van Usain Bolt wil treden, op dat vlak is er nog wel wat werk.”