Cowboy Jan is populairste boer ooit

Leuvenaar die boert in Australië vestigt met 789 brieven record in ‘Boer zkt Vrouw’

De populairste boer van ‘Boer zkt Vrouw - De Wereld Rond’ heeft een naam. Meer nog: nooit eerder kreeg een boer in de geschiedenis van het VTM-programma zo veel brieven. Cowboy Jan (30) uit Australië ploegde zich door 789 brieven, fotoboeken en dozen. Met 1.502 brieven voor vijf boeren was deze editie van ‘Boer zkt Vrouw’ sowieso al goed voor een record. Daar komt nu een nieuw record bij, want meer dan de helft van de postzakken vertrokken naar één man; boer Jan (we laten zijn achternaam achterwege om vooral zijn privacy op het internet te beschermen). Hij is dertig, komt uit Leuven en is boer en cowboy in Australië. De man is bijna vier jaar vrijgezel. De kans dat daar verandering in komt, is niet gering: van de 1.502 brieven waren er maar liefst voor 789 voor boer Jan. Bijna achthonderd brieven: begin er maar aan. Zeker als je weinig tijd krijgt om alles te lezen. “En ik wou alles lezen, daar hadden al die vrouwen recht op.”

Romantisch plaatje

Om zes uur ’s morgens stak Jan zijn eerste brief open. Hij werkt door tot twee uur ’s nachts. Om weer om zes uur op te staan om zijn selectie nog even door te nemen. “Nog een geluk dat ik hulp kreeg van mijn twee beste kameraden. Er zat van alles tussen. Gewone brieven, getypt, geschreven, korte brieven, hele levensverhalen. Ook kunstwerkjes, fotoalbums, geschenken, videoboodschappen.”

Een aantrekkelijke cowboy in het geweldige Australië: eigenlijk is die stortvloed aan brieven voor Jan geen verrassing. Kreeg hij niet een beetje het gevoel dat veel vrouwen zich door dat romantische plaatje lieten leiden? “Soms kon ik uit de brief wel afleiden dat iemand eerder in het land geïnteresseerd was dan in mij. (lacht) Australië is mooi, maar je moet het leven hier nu ook niet romantiseren. Zeker nu niet, met deze droogte. Het is hier superdroog, het is weinig aantrekkelijk om hier in het stof te staan. We zijn de veestapel door de droogte aan het afbouwen en gaan wellicht geen graanoogst hebben; de pikdorsers mogen gewoon in de schuur blijven staan. Zo erg is het hier in zestig, zeventig jaar niet geweest.”

Taai is het leven daar in NieuwZuid-Wales dus wel. “Australia is tough, zeggen ze hier altijd. Maar het is ook heel mooi. En qua onderwijs en ziekenzorg zit het wel goed, maar niet zoals in België. Ik had ook wel de indruk dat heel wat briefschrijvers beseffen dat het hier niet altijd een paradijs is. Ik heb heel mooie dingen gelezen. Goed voor het ego? Na die 789 brieven loop ik hier niet rond alsof ik de man ben. Ik kom uit een heel nuchtere familie, ben zelfs eerder verlegen. Of het lastigste nu achter de rug is, met die brieven? Nee, nu begint het pas.”