“Voetbal zit in ons bloed”
Papa Fabrizio Cammalleri lijkt herboren
Na een vrij vlak seizoen lijkt Fabrizio Cammalleri weer z’n gekende zwierigheid terug gevonden te hebben. Dat was in de voorbereiding al merkbaar en ook tegen Beringen toonde de 30-jarige Genkenaar weer als vanouds z’n dribbelkunsten. Met twee goals zorgde de aanvaller van Melo er zondag voor dat Beringen niet meer aan een terugkeer hoefde te denken.
“Klopt. Ik heb een minder seizoen achter de rug”, beaamt Cammalleri. “Heel de ploeg draaide niet zoals het moest. Nochtans was er voldoende potentieel. Ik ben vorig jaar getrouwd. Op huwelijksreis geweest, waardoor ik bijna heel de voorbereiding miste, want ik was pas twee weken vóór de competitiestart terug. Daarna ben ik vijf weken uit geweest door een blessure. Het heeft allemaal meegespeeld. Nu heb ik de hele voorbereiding meegemaakt en ik voel me al dadelijk goed. Heel de ploeg heeft trouwens een goede voorbereiding achter de rug. We hebben geen enkele match verloren. Of ik mijn vroegere niveau van bij THES opnieuw ga halen, weet ik niet. Het kan in voetbal immers snel keren. Maar ik zal in ieder geval gefocust blijven.”
Zoontje Julian
Cammalleri tekende tegen Beringen voor de tweede en de derde goal. “Eerst na voorbereidend werk van Putzeys, nadien van Pallen. 4-0 is zeker een mooie uitslag, maar we hebben ook een sterk geheel. We gaan het elke ploeg moeilijk maken. We mikken op de eindronde. Die intentie steken we niet weg.” Voetbaltalent is er bij Melo genoeg. Hamvraag is of de kern breed genoeg is om blessures en schorsingen op te vangen. Want dat is nodig willen ze bovenaan een woordje meepraten. “Lijkt me geen probleem. We hebben een kern van achttien spelers, dat moet volstaan. Pallen, Ceyssens, Thys, Freire: we hebben toch wel wat achter de hand.”
Twee weken geleden werd de aanvaller voor het eerst vader. Zijn zoontje kreeg de naam Julian. Bij de Cammalleri’s staat voetbal zeer hoog in het vaandel. Vermits ook Fabri’s vader Gino (weliswaar op iets lager provinciaal niveau) gevoetbald heeft, lijkt de derde generatie in aantocht.
“Zou mooi zijn. Voetbal zit ons in het bloed. Daarom pak ik Julian nu al mee naar de match”, rondt Fabrizio af op een vrolijke noot.