DIMMEN, DAVID

Goffin staat voor keuze: nog eens hels najaar of meer blessurezorg

Ook na zijn verloren achtste finale in de US Open blijft het een vaststelling: David Goffin móét honderd procent zijn wil hij iets kunnen klaarmaken tegen de wereldtoppers. En hij wás geen honderd procent. Het is de rode draad van zijn seizoen, dat hij eigenlijk al begon met een achterstand omdat hij vorig jaar het meest speelde van alle toptienspelers.

“In elk ander tornooi had ik opgegeven. Maar niet in een grandslamtornooi. En niet uit respect voor Marin.” David Goffin (ATP 10) had het na zijn kansloze wedstrijd tegen Cilic (ATP 7) met een kurkdroog verlies in drie sets niet over de hitte, waar hij niet tuk op is. Wel over de pijn aan zijn arm, die opnieuw opspeelde en waardoor hij niet op volle kracht kon serveren en tennissen tegen de Kroaat. Exit Goffin in de achtste finales, een evenaring van zijn beste resultaat op de US Open. Al enkele uren na zijn uitschakeling vertrok Goffin terug naar België… voor een doktersbezoek. Omgaan met blessures - deels door pech, herinner u de bal die hij in zijn oog kreeg in Rotterdam dit jaar, waardoor hij enkele weken buiten strijd was - is een beetje een constante dit seizoen. Zijn Amerikaanse voorbereidingstournee op deze US Open werd al verstoord door schouder- en armpijn en nu is hij nog altijd niet pijnvrij. Goffin wil, voor hij aan de rest van het seizoen begint, daar eindelijk van af geraken.

Maar dat is het nu net. In de overvolle tenniskalender heeft hij niet zoveel tijd. Over zestien dagen wordt hij, met het kruim van de andere toppers, verwacht in Chicago op de Rod Laver Cup. Dat is een invitatietornooi tussen Team Europe en Team World, vorig jaar mee opgestart door Roger Federer, waar zowat elke wereldtopper aan meedoet, ook al zijn er geen punten te verdienen. Waarom ze dan meedoen? Geld, wat anders? Enkele dagen later begint het pas helemaal voor Goffin. Want dan zet hij koers richting Azië, waar hij onder meer zijn titel in het Chinese Shenzhen verdedigt. Nadien zakt hij af naar Antwerpen en daarna is hij verplicht om, als toptwintigspeler, deel te nemen in Parijs. Een hels najaar wacht dus, waarin hij heel wat punten te verdedigen heeft.

‘Gelukkig’ geen Davis Cup

Een geluk bij ‘ongeluk’: België is uitgeschakeld in de Davis Cup en dus hoeft Goffin niet, zoals vorig jaar, nog wat Davis Cup-duels tussen zijn individuele tornooikalender te wurmen. Deels door die Davis Cup - en ook omdat hij de finale van de Masters in Londen betwistte - speelde hij vorig jaar de meeste wedstrijden van allemaal uit de huidige top tien (zie infografiek). En dan had hij zowaar nog het grasseizoen gemist na een enkelverzwikking op Roland Garros. Wegens te weinig rust tussen het einde van vorig seizoen en het begin van dit tennisjaar kon hij zich niet voorbereiden zoals hij eigenlijk had gewild en was er te weinig tijd om zijn lichaam ideaal voor te bereiden op alweer een slopend seizoen.

Dit seizoen valt zijn balans qua aantal gespeelde wedstrijden voorlopig mee vergeleken met de rest van de top tien. Maar hij zal onvermijdelijk moeten schipperen tussen niet te veel wedstrijden spelen én blessurezorg. Goffin heeft namelijk een ‘handicap’ tegenover zijn collega-wereldtoppers: hij mag dan wel de beweeglijkste zijn, hij is minder uit de kluiten gewassen. Enkel als hij op zijn best is, kan hij dat nadeel compenseren. Zo niet, wordt hij er onvermijdelijk uitgeklopt door de powerspelers. Een wedstrijd op ‘halve kracht’ winnen is er bij Goffin vrijwel nooit bij, net zoals voor Justine Henin destijds.

De eerste voorwaarde dus: een lichaam dat honderd procent is en blessurevrij. En wat zei Goffin ook alweer na zijn verlies tegen Cilic? “Het is frustrerend. Ik heb mijn kansen niet honderd procent kunnen verdedigen.”