“Vrouwen zijn meerwaarde in mannensport”
Hilde Kreemers enige vrouwelijke coach bij Limburgse nationale en landelijke ploegen
Limburg telt dit seizoen 19 ploegen in de landelijke en nationale reeksen, 12 bij de mannen en 7 bij de vrouwen. Slecht één daarvan heeft een vrouwelijke coach: Hilde Kreemers bij de dames van DBC Houthalen. “Vrouwen moeten zich veel meer bewijzen om respect af te dwingen”, klinkt het.
Is er in het basketbal en bij uitbreiding heel wat andere sporten, een glazen plafond? “Er zijn meerdere redenen waarom minder vrouwen coach worden. Ook in andere sporten”, stelt Hilde Kreemers (38). “Een eerste ploeg trainen is moeilijk te combineren met een gezin. Vaak kiezen vrouwen er ook voor om zelf langer te sporten. Als er dan kinderen komen, moeten er keuzes gemaakt worden. Dan ook nog coachen, is meestal niet aan de orde. Vrouwen zijn tijdens hun spelerscarrière ook minder bezig met later coach worden.”
Jij hebt die ambitie en gedrevenheid wel?
“Heel zeker. Ik vind het fijn om mijn ervaring als speelster en jeugdcoach door te geven. Daarbij hecht ik heel veel belang aan het mentale aspect. Mannen- en vrouwensport kan je op dat vlak niet vergelijken. Bij vrouwen moet je als coach veel meer aandacht besteden aan het mentale. Ik vind het interessant en heel intrigerend om te zorgen dat elke speelster zich goed voelt, om op die manier het beste uit de ploeg te halen. Mijn overtuiging is dat je bij vrouwen - ook op het hoogste niveau 60 tot 70 procent van de tijd bezig bent met mental coaching.”
Kan een vrouwelijke coach op dat vlak geen meerwaarde zijn voor een mannenploeg?
“Ik denk het wel. Het nadeel is dat mannen soms neerkijken op een vrouw. Ze gaan er vanuit dat een vrouw minder te vertellen heeft. Je merkt dat soms al bij de jeugd. Dat is zo in de bedrijfswereld, maar in de sport nog veel meer. Vrouwen moeten zich veel meer bewijzen om respect af te dwingen. Maar ik ben er van overtuigd dat vrouwen mentaal en tactisch iets kunnen betekenen in de mannensport.”
Je man Bjorn De Greef is assistent-coach en manager in eredivisie bij volleybalclub Avoc Achel. Ben je thuis ook de coach en hij de assistent-coach?
“(lacht)Ik denk dat wij een heel compatibel koppel zijn zowel binnen ons gezin als destijds als speler en nu als coach. Bjorn voelt mij perfect aan. Ik pik dingen op van hem en hij neemt dingen mee van mij. Maar we weten dat ik momenteel als hoofdcoach iets minder misbaar ben dan hij in Achel als assistent. Hij kan wel eens een training overslaan. Of hij thuis moet blijven als de kindjes ziek zijn? Goh ja, maar daar speelt mijn moedergevoel. Dat heb ik ook tegen de groep gezegd: mijn drie mannen - Bjorn en zoontjes Ruben (6) en Wout (4) - blijven prioriteit.”