“Duiven verblijven in huis”
Jaarlingen eindigen eerste en tweede nationaal in laatste vlucht voor verhuis
Twee jaarduiven hebben Gerry Castermans (29) en Jenny Maes (25) uit Maasmechelen nationale bekendheid bezorgd. De twee vlogen het snelst uit een lot van 8.944 soortgenoten van het Franse Bourges naar de Bloemenlaan in Eisden (495km). “Meteen ook hun laatste vlucht”, zegt Gerry die onlangs verhuisde naar Dilsen…. waar nog geen duivenhokken staan. “Maar die twee prijsbeesten verblijven wel al bij ons in huis. Ze wisselen weldra van eigenaar en het zou riskant zijn om ze in Eisden alleen achter te laten.” Het verhaal van Gerry als duivenmelker gaat terug tot zijn grootvader Nico Smeets. “Met hem speelde ik samen tot in 2000. Toen is hij gestorven en deden we de duiven weg.”
Drie jaar geleden kreeg de duivenmicrobe Gerry weer te pakken en timmerde hij aan zijn tuinhokken in Eisden. Niet zonder succes. Samen met de hulp van Jenny en zijn moeder, Sonja Smeets. Gerry bevoorraadde zich bij dorpsgenoot Erik Maes, Ide Hoefs (Rekem, maar speelt in Nederland), Jos Das (Lummen) en Etienne Heyerick (Deinze). “Tijdens het eerste seizoen was het nog wat zoeken en aftasten, maar vorig jaar klasseerde ik me al eens vierde nationaal met de jonge duiven op Châteauroux. Dit seizoen misten mijn duiven geen enkele nationale vlucht. Ook de vroege jonge duiven hebben alle nationals gevlogen. Met mijn jaarlingen kan ik jammer genoeg niet meer spelen. Zij zitten door hun veren heen. Spijtig dat het gedaan is”, zucht Gerry.
Niet alleen een gebrek aan pennen, ook de verhuis naar een nieuwbouw in Dilsen stak stokken in de wielen. “Wij wonen hier in een huis zonder duivenhok. Die accommodaties moeten in Eisden nog worden afgebroken en hier opnieuw opgebouwd”, lacht Gerry, terwijl Sonja en Jenny geïnteresseerd meeluisteren en de jonge melker geregeld aanvullen. “Mijn mama verzorgt eigenlijk de duiven”, verklapt hij. “Ik werk in Genk bij Symitomo als procesoperator in de chemie. In drie posten. Voor de nationale vluchten moet ik meestal verlof nemen. Mama is hier altijd op de hokken te vinden.”
De duivenhokken moeten nog afgebroken worden in Eisden en opnieuw opgebouwd worden in Dilsen. Zolang verblijven de prijsbeesten bij ons in huis
Gerry CASTERMANS
Verkoop
Sonja beaamt en blinkt intussen van fierheid. “Ik kreeg de liefde voor duiven thuis met de paplepel mee. Ik ben hier iedere morgen en avond om de duiven te verzorgen. Altijd op hetzelfde uur. Er moet regelmaat zijn”, meent Sonja. “Die nationale zege was mooi om mee te maken. Ik heb me wel teruggetrokken toen het over die verkoop ging. Dat zijn mijn zaken niet.”
De winnaar, vijftig procent Jos Das en de andere helft Erikske Maes en de nummer twee, honderd procent Heyerick, vormen nog even een koppel. Gespeeld op totaal weduwschap.
“Ik kijk alleen naar mijn vier beste duiven als ik mijn poelbrief invul, de rest korf ik gewoon voor de voet in. Ze moeten zich maar bewijzen. Omwille van adeno en verliezen heb ik nog maar achttien piepers en 23 weduwnaars. Maar we doen gewoon door.”
Met twintig kweekkoppels mag dat geen probleem vormen.